3 Haziran 2014 Salı

Annem Ve Ben

Annem Ve Ben, Maya Angelou tarafından yazılmıştır. http://kitapgalerisi.com'da %30 İndirim ve aynı gün kargoya teslim avantajıyla alabilirsiniz. |  Everest Yayınları, Anı, 9786051416960, 145 Sayfa, Ocak/2014
Kitabın 90. ve 91. sayfalarından  tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.

Birkaç popüler San Francisco köşe yazarı Bonne Nuit Gece Kulübü'ndeki performanslarımla ilgili yazılar yazdı. Bu makaleler benim müşterilerle iletişim yöntemlerimi de ifşa ediyordu. Striptiz dansçıları ve diğer dansçılardan müşterileri kendilerine içki ısmarlamaya zorlamaları ve içtiklerinin içinde gerçek alkol varmış gibi davranmaları bekleniyordu. Bense, müşterilere eğer bana bir içki alırlarsa, bana kinin, su veya zencefilli soda servis edileceğini ve ayrıca harcadıkları paranın küçük bir kısmının bana verileceğini, mesela şişesi 20 dolar olan şampanyadan alırlarsa, her şişe için 5 dolar kazanacağımı saklamadan söylüyordum. Köşe yazarı başka bir açıdan da özgün olduğumu eklemişti: Gerçekten dans edebiliyordum.
San Franciscolular Bonne Nuit Gece Kulübü'ne akmaya başladı. On beş dakika süren gösterim için mekânı dolduruyor ve sonrasında bana içki ısmarlamayı teklif ediyorlardı. Ucuz şampanya sipariş ederek, striptizcilere sırtlarını dönüyorlardı. Onların zeki olduğumu düşünmesine sebep olacak çok yönlülüğe ya da dünyeviliğe sahip değildim. Bir grup adam ve bir kadın müdavim oldular. Kadının uzun sarı saçları vardı ve sigarasını ağızlıkla içiyordu. Tallulah Bankhead gibi konuşuyordu ve erkekler de pahalı fakat gündelik kıyafetler giyiyorlardı. Onların devamlı gelmesine ve ettiğimiz sohbetlere alıştım.
Esprili ve konuşması kolay insanlardı. Bana güldükleri doğruydu, fakat kendilerine de gülüyorlardı. Bir akşam beni sahibi oldukları ve sarışın sigara ağızlıklı kadın Jorie Remus'un yıldızı olduğu Purple Onion'a davet ettiler. Onlara yedi yaşında bir oğlum olduğunu ve gecelerimi onunla geçirdiğimi söyledim. Barry Drew ve Don Curry (mekân sahiplerinden ikisi) Guy'ı da yanımda getirebileceğimi söylediler. Bizi kuytu bir köşeye oturtuyorlardı. Haftada bir gün oraya gitmeyi bir rutin haline getirdim. Guy ve ben önce güzel bir restoranda yemek yiyor, ardından Purple Onion'a giderek şovu izliyor ve sonra da eve gidiyorduk.
San Francisco, dünyaca ünlü olmaya başlayan şovmenlerin yuvasıydı. Bohem gece kulüplerini dolduran şarkıcılar ve komedyenler arasında Mort Sahl, Barbra Streisand, Phyllis Diller, The Kingston Trio, Josh White, Ketty Lester ve Odetta gibi kişiler vardı.
Bir akşamüstü, Barry Drew'un evinde yemeğe davetliydim. Folk şarkıcılarıyla dalga geçilen, son derece iğneleyici ve alaycı bir sohbet dönüyordu.
Kalipso müziğini duyup duymadıklarını ve eğer duydular-sa da Kalipso'nun da bir folk müzik türü olduğunu bilip bilmediklerini sordum. Onlara blues, spiritüel müzikler ve Gos-pel şarkılarının da folk müzik olduğunu hatırlattım. Bildiğim bir Kalipso şarkısından birkaç kuple okudum ve alkışlamaya başladılar.
Jorie, "Bu şarkıların kaç tanesini biliyorsun?" diye sordu.
"Bir sürü!" dedim.
Barry'ye dönerek, "Ne düşünüyorum biliyor musun?" deyince Don, Barry ve geri kalan herkes, "New York'a gittiğinde Purple Onion'da senin yerini Maya almalı!" diye bağırdı.
Müthiş bir başarı göstereceğimi, sahneye ilk çıkışımın nasıl olacağını şimdiden planlamaya başlamamı söylediler.
Bu konuyu annemle konuştum.
Şarkı söylemekle ilgili nasıl hissettiğimi sordu.
Hayatım boyunca yalnızca kilisede şarkı söylediğimi ve bu yüzden son derece gergin olduğumu itiraf ettim.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder