Aşk Ve Acı Frida Kahlo

Aşk Ve Acı Frida Kahlo, Rauda Jamis tarafından yazılmıştır.http://kitapgalerisi.com'da %30 İndirim ve aynı gün kargoya teslim avantajıyla alabilirsiniz. | Everest Yayınları, Roman, 9789752890237, 304 Sayfa, Kasım/2013

Kitabın 80. ve 81. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.

"Belki de her şey, kireç badanalı bir duvara çivilenmiş kırmızı bir kamaş parçasıyla özetlenmektedir: Kemiklerin hapishanesi karşısında yakıcı bir kan parçası."

(Michel Leiris)

Yaz sonuydu. Sokaklarda hoş bir aydınlık, havada tuhaf bir yumuşaklık vardı, hafif ve serin bir rüzgâr esiyordu.

17 Eylül 1925'i öğleden sonra, her zamanki gibi neşeli ve Alejandro'yla birlikte olmaktan mutlu olan Frida, "nişanlısı"yla birlikte, bir süre önce şehir trafiğinde çalışmaya başlayan otobüslerden birine bindi. Boylu boyunca, karşı karşıya iki uzun tahtadan bankı olan, yerleri, kapıları ve kumanda kutusu da tahta olan bir otobüstü bu. Dikiz aynasına asılı dini resimler, bir tesbih ve Meryem Ana'nın suretini çevreleyen bir sarımsak demeti yolcuları kazadan koruyordu. İnsanların, güneşin batmasından az önce, tam evlerine döndükleri bir saatti; otobüs tıklım tıklım dolu, Coyoacan Caddesi'nden geçiyordu. Evlerine dönmeden önce birlikte geçirdikleri son anlardan yararlanan Frida ile Alejandro yan yana oturmuş, tatlı tatlı şakalaşıyorlardı. Küçük Xochimilco treni, otobüsün aşmak üzere olduğu raylardan yavaş yavaş yaklaşıyordu. Küçük tren pek de hızlı gitmiyordu, otobüs geçebilirdi.

Belki de geçemezdi.

Küçük tren hızlı gitmiyordu ama fren yapamadı. Boğa gibiydi, cüssesi ve hareketi onu sürüklüyordu... Otobüse tam orta-sından çarptı ve yine yavaş yavaş onu sürüklemeye başladı. Otobüsün kaportası tamamen göçmeden yavaş yavaş bükülüyordu. Bir banktaki yolcuların dizleri karşı banktakilerin dizlerine değdi. Pek de zorlanmadan bir daire yayı biçimine giren otobüsün kırılan camlarından çığlıklar fışkırıyordu. Birdenbire otobüs parçalar halinde havaya uçtu ve yolcular dışarı fırladı. Küçük tren, biraz engellenmiş olmasına rağmen ilerlemeye devam etmekteydi.

Benim zamanımın otobüsleri hiç de güvenilir henüz yeni kullanıma girmişlerdi ve pek rağbet görüyorlardı; tramvaylar boşalmıştı. Alejandro Gomezz Arias}la otobüse bindim. (...) Kısa zaman sonra otobüsle Xochimilo hattının treni çarpıştt. (...) Tuhaf bir çarpışmaydı bu; şiddetli değil, ağır ve yavaştı, herkesi sarstı. Beni daha da çok sarstı. (...) Önce başka bir otobüse binmiştik. Ama küçük şemsiyemi unuttuğumu görünce aramak için indik, beni harap eden o ikinci otobüse böylece bindik. Kaza bir kavşakta oldu, San Juan çarşısının karşısında, tam karsısında

(...)

İnsanın çarpışmanın farkına vardığı, ağladığı doğru değil. Gözümden tek damla yaş akmadı ve demir çubuk, kılıcın boğayı delmesi gibi beni deldi geçti.

(Frida Kahlo)

Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap