Kitabın 284. ve 285. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
David Geri Dönüyor
David on dakika kadar sonra Pennykettle'ların evine daldı ve odasının dışında durdu. "Gwyneth hala, orada mısınız? Gretel'e kötü bir şey oldu!" Açık hediye kutusunun içinde donup kalmış iksir ejderhasına bakıp ılık parmağını onun burnunda gezdirdi. "Gwyneth hala, beni içeri alın!" David ka-pıyı vurdu. Sonunda kapı bezgin bir gıcırtıyla aralandı. "Trendeydim," dedi David hızla konuşarak "ve... Lucy? Orada ne yapıyorsun?" Lucy kapının eşiğinde durmuş genzinden hafif hırıltılar çıkarıyordu. Kapıyı açık bırakıp hıçkırarak kendini yatakta annesinin yanına attı.
David içeri girdi. Bir zamanlar onun öğrenci odası olan yer, şu an yıkık dökük bir ahıra benze-mişti. Masasının üzerindeki bir reçel kavanozunun içinde yanan mum, Liz'in ellerinde duran yumurta dışında odadaki tek ısı ve ışık kaynağıydı. Yumurta güçlü, kehribar-sarı renkli bir parlaklık yayıyordu ve hasar görmüş duvarlara titreyen gölgeler gönderiyordu. Yumurtanın içindeki ejderha çocuk artık bir hayli büyümüştü ve ikiye kıvrılmış, neredeyse kabuğundan çıkıyordu. Liz hâlâ sesli bir uykuda gibiydi.
Yine de bir şeyler fena hâlde yanlıştı. Lucy gözyaşları içindeydi ve her zaman çok canlı, sıcacık olan ev sürünerek ilerleyen bir nem kokusu ve nedensiz bir terk edilmişliğin uğursuzluğuyla doluydu. David kulak kesildi. Tek bir hırrr bile işitilmiyordu. Sürekli sesler çıkaran ejderhalar neredeydi? Neden evi ısıtmıyorlardı? David, Lucy'yi omuzlarından sarsıp ona ne olduğunu sordu.
"Bunu en iyisi ben yanıtlayayım," dedi bir ses ve Gwyneth hala içeri girdi. David şaşkınlıkla geriledi. Gwyneth halanın saçları aşağı sarkıyordu ve bir halattan bile daha sert gibiydiler. Yüzü o kadar kırışık ve çirkindi ki kemiklerin o deriyi taşımaya nasıl katlandığını merak etmemek imkânsızdı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder