1
KIŞ
Neredeyse üç gündür lapa lapa yağan kar, Zengüle Hacı mahallesini, surlar içine kurulu o tuhaf, unutulmuş mahalleyi, damları, yolları, yokuşları, taşları sessizce, üfleye üfleye, uyuştura uyuştura uyandırmadan birer birer örtüp yutuyordu.
Mahalle gözünü sımsıkı yummuş bir kedi gibi öylece duruyor.
Henüz ikindi ezanı okunur okunmaz, ne olduğunu bile anlamadan gökyüzü koyulaşan bir lâciverde dönüyor. Işıklar birdenbire yanıveriyor. Bir vakitten başka bir vakte uyumu kolaylaştıran geçişler olamadan akşam melâli çöküyordu.
Mahalle, şehrin bitimindeki surların içindeydi. Haliç'e uçurum gibi eğilmiş yüksek bir tepenin üzerinde kuruluydu. Bir yanı uçurumdu. Surların etrafındaki eski mezarlıkların arasında gizlenmiş küçük taş kapılardan başka girişi yoktu. Orada yaşayanlardan başka bir kimsenin tesadüfen, öylesine geçip gitmesine izin vermeyen bir kapalı üçgende yer aldığı için sırlanmış bir mahalleydi.
İçinde hâlâ eski zamanların kimi izleri vardı. Kıvrıla kıvrıla inen dar yokuşlar, çıkmazlar, çoğu harab, yanık yıkık da olsa cumbalı kafesli tahta evler, türbeler, selviler, nakışlı mezar taşlarıyla küçük mezarlıklar, aynalı çeşmeler vardı. Kaybolup gitmiş o ahşap âlemin izleri vardı.
Sanki şehir, bu unutulmuş, viran mahallede geçmiş zamanların kalıntılarını biriktirmeye çabalıyordu. Bu haliyle, kendi çürümüş cesedinin üzerinden hâtıra bir parça alıp saklamaya çalışan bir ölüye benziyordu.
Mahallenin küçük camisinin ışıkları yandı. Akşam ezanı, döne döne yağan karların içine dağıldı. Karlarla beraber uçuştu. Başka semtlerin uzak ezan sesleriyle karışıp uçurumun ucundan Haliç'in üzerine savruldu. Kesik kesik duyulur oldu. Ses bir gitti bir geldi.
Kar gecenin karanlığında hiç ara vermeden yağmaya devam etti.
----
Engin Ergönültaş, Minare Gölgesi, Edebiyat / Roman, Mart 2013, İletişim Yayınları.
Bu alıntı tanıtım amacıyla yapılmıştır.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder