13-Dönüşümün Ardından

13-Dönüşümün Ardından, Shannon Delany tarafından yazılmıştır. http://kitapgalerisi.com'da %20 İndirim ve aynı gün kargoya teslim avantajıyla alabilirsiniz. | Martı Kitabevi, Roman, 9786053481164, 464 Sayfa, Eylül/2013

Kitabın 11. 12. ve 13. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.

giriş

YAKLAŞIK BİR YIL ÖNCE

Farthington şehrinin dışında, ilk bakışta sıradan görünen bir kenar mahallede bir şeyler yanlış gidiyordu. Sivri kaldırımlar ve özenle biçilmiş çimler kasabadaki evlerin etrafını çevreliyor ve müstakil evlerin sınırlarını da ayırıyordu. Herkesin birbirini tanıyor göründüğü sakin bir mahalleydi. Ama her şey her zaman göründüğü gibi değildir ve insanlar nadiren sadece komşularının sandığı kadardır.
Böyle tehlikesiz bir bahçede, adam özünde olduğu gibi hayvanlara özgü bir savunma pozisyonunda duruyordu. Büyük oğlu Max gibi uzun boylu, geniş omuzlu ve en küçük oğlu Pietr gibi zayıftı. Her Rusakova gibi esmerdi. Saçların-daki gümüş rengi bir tutam onun nişanıydı. Bir baba olarak genç olsa bile, yaşamı neredeyse bitiyordu. Ama daha genç bir adamken karısının çocuklarına onun ismi yerine kendi ismini vermesine sebep olanlar gibi yanlış seçimler yüzünden değildi bu. Bunun sebebi, her şey ne kadar normal görünse de Andrei'in normallikten çok uzak olmasıydı.
Bahçe çitinin üzerinden eğildi. Mutluluk ve başarı ifade eden geleneksel bir Amerikan sembolüydü çitler, anlaşılmaz bir Amerikan rüyasıydı. Ama ona göre, sevimli çitler bile halka açık bir hapishane oluşturuyordu. Düşmanca bakıyordu komşusunun evine, pudra mavisi Cape Cod'a. Karısı evden koşarak çıktı, hızlı ve sessiz adımlarla bahçeden geçti.
Kızları Cathcrine ufak tefek, esnek bir vücuda sahipti, ancak gür kahverengi saçlarındaki kırmızı çizgiler bakır rengi bir şimşek gibi yoğun ışıltılar saçıyordu. Tatiana başını eğdi, burun delikleri şüphe içinde genişledi. Kaşları çatıldı ve kocasına doğru döndü. Kolunu omzuna koyarak, "İçeri gir," diye yalvardı.
Andrei bir köpeğin yağmur sularını üzerinden atması gibi omzundaki eli silkinip attı. Öfkeyle kızarmış yüzünde, kızgın bakışları komşusunun evinde takılı kalmıştı. "Seni izleyişi..."
Yüzü kızardı, farkında olmadan adamı cezbetmiş olsa da, rezaletin duyulmasından korkuyordu. İnsan görünümünün altındaki etrafa sular sıçratan ve pençeler atan hayvanın tüm varlığıyla bazı adamları kendine çekiyor, ayarlıyor ve zayıf duygularını tuzağa düşürüyordu.
Mavi Cape Cod'un kapısı açıldı ve adam Tatiana'ya küstahça el sallayarak dışarı adımını attı. Dudaklarını geren gülümseme, bu hoş karşılanmayan ilgisini saklamıyordu.
Güneş süzülerek, güneydeki dağların tepesinde kan lekesi gibi izler bırakarak kayboldu. Bunlar kurdun derisinin içinde en başıboş hissettiği tehlikeli saatlerdi ve insan görünümündeki yaratığın içindeki canavar özgür kalmak için gittikçe daha fazla huzursuzlanıyordu.
"Onun kaalbinii söküp alıcaamm..."
Kocası bir homurtuyla çitin üstünden atlayıp geçerken, Tatiana korkuyordu. Bir erkeğin ona edepsizce davranmış olması ilk defa olmasa da, bu sefer sorun olacak gibiydi.
Hâlâ eve girip, kapının sürgüsünü çekip, kendini gizli bir odaya kilitleyip, günün ağarmasını beklemek ve hışmın sona ermesini sağlayacak bir sebep için dua etmek aklına bile gelmeyen komşunun evine, geniş verandasına doğru bir koşuydu bu.
Bunun yerine orada dikiliyordu. Bacaklarını meydan okur gibi iki yana açmıştı. "Verandamdan çık, Rusakova," diye gürledi.
Bu ses Andrei'den çıkan gürültünün yanında hiçbir şeydi. Verandanın son üç basamağını tek bir basit zıplayışta geçerken göğsünden yankılanarak çıkan bir gürleme patladı.
Elleri, gözlerini arsızca karışma diken adamın üstündeydi. Andrei'in sözcükleri öfke doluydu, ne söylediği belli olmayacak kadar anlaşılmazdı. Bir hırıltı... heceler birbirine girmişti. Aslında hareketler kelimelerden daha sesli konuştuğunda, sözcüklerin pek de önemi yoktur. Ve Andrei'in hareketleri çok akıcı bir şekilde öfkeyi, intikamı, nefreti anlatıyordu.

Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap