10 Mayıs 2013 Cuma

Alejandro Zambra - Eve Dönmenin Yolları

# Alejandro Zambra - Eve Dönmenin Yolları #

Alejandro Zambra'nın ilk romanı Bonzai yayımlandığı 2006 yılından bu yana birçok dile çevrildi ve birçok ödül kazandı. Mayıs 2012'de Notos Kitap'tan Çiğdem Öztürk'ün çevirisiyle çıkan bu kitap kendi okurunu da bulmuştu.

Eve Dönmenin Yolları Zambra'nın Türkçeye çevrilen ikinci romanı. Yine Çiğdem Öztürk'ün İspanyolca aslından yaptığı çeviriyle çıkan romanın çok beğenileceğinden kuşkumuz yok. Eve Dönmenin Yolları'ndan okuma parçası sunuyoruz...

                    

1. Yardımcı Roller

Bir keresinde kayboldum. Altı ya da yedi yaşındaydım. Aklım başka yere gitmişti, birden annemle babamı kaybettim. Korktum ama sonra yolumu buldum ve eve onlardan önce vardım - ümitsizlik içinde beni arıyorlardı. Ama bence o akşamüstü asıl onlar kaybolmuştu. Çünkü ben eve dönmeyi biliyorum ama onlar bilmiyordu.

Daha sonra annem, ağlamaklı gözlerle, "Başka bir yoldan geldin," dedi.

Asıl siz başka bir yoldan geldiniz, diye geçirdim aklımdan, ama aklımdan geçeni söylemedim.

Babam oturduğu koltuktan sakin sakin bakıyordu. Bazen hiç kıpırdamaksızın düşüncelere dalarak orada oturduğunu düşünürüm. Belki de hiçbir şey düşünmüyordu. Sadece gözlerini yumup sükût ya da tevekkül içinde şimdiki zamanı kabulleniyordu. O gece yine de bir şeyler söyledi - bu iyiye işaret, dedi bana, zor kısmını atlattın. Annem kuşkulu gözlerle ona bakıyordu, ama babam işin zor kısmına dair karmaşık bir söylev çekmeyi sürdürdü.

Karşısındaki koltuğa uzandım ve uyuyor numarası yaptım. Kavgalarını dinledim, her zamanki gibi. Annem beş cümle söylüyor, babamsa ona sadece tek bir kelimeyle karşılık veriyordu. Bazen kısacık şöyle diyordu: hayır. Bazen bağırmanın eşiğinde: yalan. Hatta bazen de tıpkı bir polis gibi: olmaz.

O gece annem beni yatağıma taşıdı ve belki de uyuyor numarası yaptığımın, onu dikkatle ve merakla dinlediğimin farkında şöyle dedi: baban haklı. Bundan sonra hiç kaybolmayacağını biliyoruz. Tek başına sokaklarda yürümeyi öğrendin. Ama bütün dikkatini yola vermelisin. Daha hızlı yürümelisin.

Sözünü dinledim. O günden sonra daha hızlı yürüdüm. Bu nedenle, birkaç yıl sonra Claudia ilk konuşmamızda bana neden bu kadar hızlı yürüdüğümü sordu. Beni günlerce takip etmiş ve gözetlemişti. Kısa süre önce tanışmıştık, deprem gecesi, 3 Mart 1985'te, ama o zaman hiç konuşmamıştık.

Claudia on iki yaşındaydı, bense dokuz, bu yüzden arkadaşlık etmemiz imkânsızdı. Ama biz arkadaş olduk ya da öyle bir şey. Sürekli konuşuyorduk. Bazen bu kitabı sadece ve sadece o konuşmaları hatırlamak için yazdığımı düşünüyorum.

---

Alejandro Zambra - Eve Dönmenin Yolları | Notos Kitap, Roman, Çev. Çiğdem Öztürk, Mayıs 2013.

Bu alıntı tanıtım amacıyla yapılmıştır.

Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder