Kitabın 154. ve 155. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Yemiş Canavarı Hakkındaki Gerçek
David, "Birinci Bölüm," dedi. "Düşen yemişler."
"Düşen yemişler mi?" diye tekrar etti Lucy hemen David'in sözünü keserek.
Annesi, "Of, Lucy," diye söylendi.
Elini kaldıran David, "Sorun değil," dedi. "Hem bir seferde okuyamayacağım kadar çok şey var. Bunu parça parça yapmalıyım." David öne doğru eğildi. "Bu açılış cümlesi: Bir zamanlar Scrubbley'nin bahçesindeki dilek çelmesinin yanındaki kayın ağacında yaşayan Kıskıs adında bir sincap varmış. "
Lucy annesine gülümseyerek "Aaa," dedi.
David devam etti, "Rüzgârlı bir sabah Kıskıs çeşmenin duvarında oturup her sabah olduğu gibi tüylerini tararken yanına bir başka sincap geldi. Bu Avcıydı-"
Lucy, annesine döndü. "Sana bahçeye gittiklerini söylemiştim," diye fısıldadı, sonra da elini hemencecik ağzına götürdü.
-ve tepeden aceleyle aşağı inmesine bakılırsa kuyruğunu bir belaya soktuğu gayet açıktı. "Kıskıs! Kıskıs! Çabuk gel!" diye nefes nefese konuştu Avcı. "Vişnebah-çesi bir yemiş canavarının geldiğini söylüyor!"
Bu esnada Bonnington bezgin gözlerle omzundan arkaya baktı.
Kıskıs duvarın üzerinde telaşa kapılmış bir şekilde dönerek "Biryemiş canavarı mı geldi?" diye sordu.
Avcı, "Meşe ağacının oradaki açık alandaydı!" diye nefesini toplamaya çalışarak cevapladı. "Düşen yemişlerimizin HEPSİNİ aldı."
Lucy dudaklarını ısırıp hemen bir yastığa sarıldı. Onu sıkıca kucağında tutuyordu.
Liz, "Crescent'te de düşen yemişlerimiz olurdu," dedi. "Meşe ağacı devrilmeden önce her sonbaharda yola yüzlerce meşe palamudu dökülürdü. Bu da Bay Bacon'ı deliye çevirirdi. Sabahları işe gitmek için arabaya bindiğinde meşe palamutları arabasının tekerlekleri altında çatırdayıp açılırdı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder