"Çalışmayı öğrenmem gerek, diye düşündüm yayınevindeki masamda oturmuş, karşı masada çalışan Yurdaer'i izlerken. İşte, dedim, çalışıyor Yurdaer, çalışmadığı zamanlarda da düşünüyor, gerekli düşünceleri gereksizlerinden ayırıyor, sonra en önemlilerini en güzel şekilde dile getiriyor, yetmiyor, bu güzel sözleri olabilecek en hoş, en doğru eylemle süslüyor.
Ancak ben hemen yılgınlığa kapılıyorum, en basit kararlarımı bile zorlukla uyguluyorum. Bir defter alamıyorum örneğin, bir defter alıp da romanla ilgili birkaç basit not düşemiyorum. Kafamda uyanan bir fikri hemen kaybediyorum, yanından geçip gidiyorum adeta, güzel fikirleri hep geride bırakıyorum. Evet, daha önce de olmuştu bu, daha önce de bir roman yazmak istediğimi düşünmüş, bu fikri saplantılı bir halde zihnimde taşımıştım birkaç gün boyunca. Sonra unuttum gitti, evet, yürüdüm öylece, başka işlerim vardı, onların peşinden koştum.
Ancak bu sefer farklı, diye düşündüm yayınevinde oturmuş Yurdaer'i izlerken. İnsan yüzlerdeki derin hüzne şahit olunca her şey ciddiyet kazanıyor. Yurdaer için öyle değil belki, onun hayatı zaten ciddi, o aynı ciddiyetle ele alıyor her şeyi, önündeki metni de aynı ciddiyetle okuyor, aynı ciddiyetle cümlelerin üzerini çiziyor, sözcükleri yuvarlağa alıyor." sf 19.
1976 doğumlu Kerem Eksen, halen İstanbul Teknik Üniversitesi'nde Felsefe dersleri veriyor. "Yazı"yla ilgilenen herkesin "Buradayız" romanını okumasını tavsiye ediyoruz.
Görsel: John Cheever "yazıyor".
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder