# Jess Walter - Güzel Harabeler | Kitaptan okuma parçası #
Jess Walter, Güzel Harabeler'de , 2. Dünya Savaşı’ndan Richard Burton’la Elizabeth Taylor’ın aşkına kadar, sayısız anı sayısız insanla buluşturan çok özel bir roman. Hiçbir şeyin umduğunuz kadar basit olmadığı aşkları, kiminin karşı durduğu, kiminin boyun eğdiği arzuları, seçilen yolları ve vazgeçilen hayatları anlatıyor.


- 1 -
Ölmek Üzere Olan Aktris
Nisan 1962
Porto Vergogna, İtalya
Ölmek üzere olan aktris köye, doğrudan gelinebilecek yegâne yolla geldi; seri bir hareketle koya giren, yalpalayarak kayalık mendireğin yanından geçen ve iskelenin en uzak ucuna toslayan bir tekneyle. Kadın teknenin kıç tarafında bir an sendeledikten sonra narin elini uzatarak maun korkuluğa tutundu, diğer eliyle de geniş kenarlı şapkasını kafasına bastırdı. Güneş ışığı huzmeler halinde kadının dört bir yanından sözülüp çırpınan dalgalara vuruyordu.
Yirmi metre ötede Pasquale Tursi onun gelişini bir rüyadaymış gibi izledi. Aslında sonradan rüya değil de, tam tersi olduğunu düşünecekti: Bir ömür sürmüş uykunun ardından gelen berraklık patlamasıydı sanki. Pasquale doğruldu ve yaptığı işi, o bahar vaktinin çoğunu adadığı boş aile pensione'sinin aşağısına plaj inşa etme işini yarıda bıraktı. Göğsüne dek Ligurya Denizi'nin soğuk sularına dalmış olan Pasquale, dalgakıranı sağlamlaştırma, taşıma kumla oluşturduğu küçük yığını dalgaların alıp götürmesini engelleme çabasıyla kedi büyüklüğünde kaya parçalarını üst üste fırlatmakla meşguldü. Pasquale'nin "plajı" sadece iki balıkçı teknesi uzunluğundaydı, serpiştirdiği kumların altındaki zeminse deniztaraklarıyla dolu bir kayalıktan ibaretti, ama köyde düz kıyı parçası namına tek yer de orasıydı. Adı var kendi yok bu köye, bir avuç sardalye ve ançüez balıkçısının teknesinden başka gelip giden olmadığı halde alay edermiş gibi -ya da bir ümit- Porto (liman) ismi verilmişti. İsminin ikinci kısmı Vergogna, utanç anlamına geliyordu ve köyün yedinci yüzyılda, denizci ve balıkçıların ahlaki ve ticari açıdan... esnekliğe sahip kadınları bulmak için geldiği kuruluş günlerinden kalmaydı.
Güzel Amerikalıyı gördüğü ilk gün Pasquale hayallere de göğsüne dek dalmıştı... Küçük ve pis Porto Vergogna'yı yeni yeni serpilen bir tatil kasabası, kendini ise 1960'ların kültürlü işadamı, şanlı modern bir çağın şafağındaki sonsuz olasılıkların insanı olarak hayal ediyordu. Nereye baksa il boom'u, İtalya'yı dönüştüren refah ve kültür patlamasını görüyordu. Neden burada da aynısı olmasındı? Cıvıl cıvıl Floransa'da geçirdiği dört yılın ardından buraya yeni gelmiş, dışarıdaki dünyadan -parlak macchine, televizyon ve telefonların, duble martinilerin, dar pantolonlu kadınların ışıltılı çağından- eskisi sadece sinemada var olan bir dünyadan hayati haberler getirdiğini düşünerek çocukluğunun bu gelişmemiş, küçücük köyüne geri dönmüştü.
Porto Vergogna sarp kayalıklar arasındaki bir kıvrımda, uyuklayan keçi sürüsü misali bir araya toplaşmış beyaz badanalı bir düzine eski evden, terk edilmiş bir şapelden ve köyün tek ticari müessesesinden -Pasquale'nin ailesine ait küçücük bir otel ve kafe- meydana gelen sıkışık bir yığındı. Köyün berisinde kayalar yüz seksen metreye dek yükselerek kapkara, damarlı bir dağ çeperi oluşturuyordu. Onların aşağısında deniz, balıkçıların her gün yanaşıp uzaklaştığı karides gibi kıvrımlı, kayalık bir koyu mesken tutuyordu. Gerideki uçurumlar ve öndeki denizle tecrit edilmiş köye otomobil ya da yük arabası hiçbir zaman ulaşmadığı için, sokak diye anılan yerler evlerin arasındaki birkaç dar patikadan, kaldırımlardan, ince tuğla döşeli via'lardan, dimdik ara yollardan ve daracık merdivenlerden ibaretti. Öyle daracıktı ki bu merdivenler, Piazza Son Pietro isim küçücük köy meydanında olmadığınız sürece köyün herhangi bir yerinde uzanıp iki yandaki duvarlara dokunabilirdiniz.
---
Jess Walter - Güzel Harabeler | Domingo Yayıncılık, Roman, Çeviren Duygu Akın, 368 sayfa, Mayıs 2013.
Bu alıntı tanıtım amaçlı yapılmıştır.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder