L. J. Smith - Vampir Günlükleri Avcılar Vol.2 - Ay Şarkısı | Kitaptan okuma parçası

# L. J. Smith - Vampir Günlükleri Avcılar Vol.2 - Ay Şarkısı | Kitaptan okuma parçası #

L. J. Smith - Vampir Günlükleri Avcılar Vol.2 - Ay Şarkısı | Artemis Yayınları, Fantastik Roman, Çeviren Beril T. Uğur, 368 sayfa, Temmuz 2013.

                

Sevgili Günlük,

Çok korkuyorum.

Kalbim deli gibi çarpıyor, ağzım kuruyor, ellerim titriyor. Bir sürü tehlikeyle karşı karşıya kaldım ve hâlâ hayattayım: Vampirler, kurtadamlar, fantomlar. Gerçek olduklarını hayal bile etmediğim varlıklar. Ve şimdi dehşet içindeyim. Neden mi?

Çünkü evden ayrılıyorum.

Ve korkmamın büsbütün saçmalık olduğunu biliyorum. Aslına bakarsanız, evden temelli ayrıldığım filan yok. Bebekliğimden beri yaşadığım sevgili evimden birkaç saat uzaklıktaki bir üniversiteye gidiyorum. Hepsi o... Hayır, yine ağlamaya başlamayacağım. en yakın arkadaşlarım Bonnie ve Meredith'le aynı odada kalacağız. Aynı yurtta. Ve sevgilim Stefan, yalnızca birkaç kat ötede olacak. Yürüyerek kampüsün karşı tarafına geçtiğimde diğer bir yakın arkadaşım, Matt'i görebileceğim. Hatta Damon da yakındaki kasabada bir daire tuttu.

Açıkçası, eve daha yakın olamazdım. Benim yaptığıma mızmızlık derler. Ama evimden ve ailemden öylesine uzun zamandır ayrıyım ki onlara yeni kavuşmuşken şimdi yine gitmek zorunda olmak beni korkutuyor.

Böylesine çekinmemin bir diğer sebebi de yazın şu son birkaç haftasının mükemmel geçmesi. Kitsune'yle savaşarak, Karanlık Boyut'a giderek, bir kıskançlık fantomuyla ve diğer 'Hiç Eğlenceli Olmayan' şeylerle uğraşarak harcadığımız birkaç ayın acısını üç müthiş haftayla çıkardık. Piknikler yaptık. Geceleri birbirimizde kaldık. Yüzmeye ve alışverişe gittik. Bir kasaba panayırında eğlendik. Matt, Bonnie için oyuncak bir kaplan kazandı. Bonnie de sevinç çığlıklarıyla Matt'in kollarına atıldığında kıpkırmızı kesildi. Dönme dolap yukarıdayken Stefan beni öptü. Tıpkı normal bir erkeğin güzel bir yaz gecesinde kız arkadaşını öpmesi gibi.

Çok mutluyduk, çok! Bir daha asla olamayacağımızı sandığımız kadar normaldik.

Galiba beni korkutan da bu. Şu birkaç haftanın, parlak geçici bir dönem olmasından endişeleniyorum. Şimdi her şeyin değişeceğinden, karanlığa ve dehşete kaldığımız yerden devam edeceğimizden korkuyorum. Tıpkı geçen sonbaharda edebiyat dersinde okuduğumuz şu dize gibi: "Hiçbir şey altın kalamaz." En azından benim için.

Damon bile...

---

Bu alıntı tanıtım amaçlı yapılmıştır.

Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap

KitapGalerisi Facebook / KitapGalerisi Twitter