Kitabın 404. ve 405. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
"Öyleyse sana olanlardan nasıl sorumlu olabiliyor ki?"
"Bana dokundu." Hezimete uğramış gibi görünüyordu. "O... Neyse, bu konuda konuşmak istemiyorum. Sonra da sen bana karanlık Fae'lerin kanını verdin. Bu da burada geçirdiğim üç yılla birleşince..."
"Üç yıl mı?" Kelimeler ağzımdan öylesine kakofonik bir şekilde çıkmıştı ki, çıkan kulak tırmalayıcı çınlama yüzünden çığ düşmemiş olmasına şaşırdım. "Sen üç yıldır mı bu Unseelie hapishanesindesin?"
"Hayır. Sadece birkaç haftadır buradayım. Ama bildiğim kadarıyla üç yıldır Silvers'dayım."
"Ama dışarıda seni görmemin üzerinden daha bir ay bile
geçmedi!"
"Öyleyse zaman burada benim için daha hızlı geçiyor,"
diye mırıldandı.
"Genelde tam tersi olur hâlbuki. Buradaki birkaç saat, dışarıdaki birkaç güne denktir."
Omuzlarını silkti. Kasları ve dövmeleri dalgalandı. "Beni ilgilendiren kısımda işler pek iyi gitmiyor. Ne yapacağı belli olmayan birine dönüştüm." Gergin bir ifadeyle gülümsüyordu. Gözleri yine kapkara olmuştu.
Özür dilemek istedim ama artık eskisinden daha pragmatik biriydim ve olup bitenler yüzünden suçlanmaktan sıtkım sıyrılmıştı. "Seni o çölde bulduğumda ölmek üzereydin. Seni Silvers'da gömmüş olmamı mı tercih ederdin?"
Christian'ın yüzünde hafif bir tebessüm oldu. "Evet, sorun da burada, değil mi? Hayatta olduğuma memnunum-Seninse bunun bana ne yaptığını bilmene imkân yok. Ben bir zamanlar Fae'lere karşı korunan, Compact'ları destekleyen ve onlarla aramızdaki ateşkesi devam ettiren bir klanın üyesiydim. Şimdiyse o aşağılık heriflerden birine dönüşüyorum. Eskiden Keltar'ların iyi adamlar olduğunu düşünürdüm. Ama şimdi iyi adam diye bir şey olduğuna inanmıyorum."
"İyi adam diye bir şey olsa iyi olur. Ayini gerçekleştirmem için beş adet iyi adama ihtiyacım var." Bakışlarım yine tabuta kaydı. Şöyle bir silkinip başka yere baktım. Buradan kendi irademle çıkacağımı varsaydım.
"Sen kendin karar ver. Ben onlara uyarım. Dageus Amca bir keresinde, bugüne kadarki en kötü kalpli on üç Druid'e kendini açmıştı, onların parçalarını hâlâ daha içinden atabilmiş değil."
O zaman kehanette bahsedilen "ruhu ele geçirilmiş" kişi Dageus'tu!
"Cian Amca da Silver'da yaklaşık bin yıl boyunca tutsak edilmişti. O da her türlü gücün iyi bir şey olduğunu düşünürdü ve kendini ve karısını hayatta tutmak ve mutlu etmek için her şeyi yapardı. Bir de Da var tabii ama o senin işine yaramaz. Druid'ler ortaya çıkınca onlara şöyle bir bakmış ve hayatı boyunca Druid sanatlarını icra etmemeye yemin etmişti."
"Bunu kabul edemem," dedim donuk bir sesle. "Beşinize de ihtiyacım var."
"Sana bol şanslar o zaman."
Sessizce birbirimize baktık. Bir süre sonra Christian gülümsedi. "Birisinin buraya geleceğini biliyordum. Ama bu İçişinin sen olacağını düşünmemiştim. Amcamlar gelip burayı bulur diye düşündüğüm için buradan hiç ayrılmadım. Zaten çıkış yolunu da kendi başıma bulamadım."
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz."Bana dokundu." Hezimete uğramış gibi görünüyordu. "O... Neyse, bu konuda konuşmak istemiyorum. Sonra da sen bana karanlık Fae'lerin kanını verdin. Bu da burada geçirdiğim üç yılla birleşince..."
"Üç yıl mı?" Kelimeler ağzımdan öylesine kakofonik bir şekilde çıkmıştı ki, çıkan kulak tırmalayıcı çınlama yüzünden çığ düşmemiş olmasına şaşırdım. "Sen üç yıldır mı bu Unseelie hapishanesindesin?"
"Hayır. Sadece birkaç haftadır buradayım. Ama bildiğim kadarıyla üç yıldır Silvers'dayım."
"Ama dışarıda seni görmemin üzerinden daha bir ay bile
geçmedi!"
"Öyleyse zaman burada benim için daha hızlı geçiyor,"
diye mırıldandı.
"Genelde tam tersi olur hâlbuki. Buradaki birkaç saat, dışarıdaki birkaç güne denktir."
Omuzlarını silkti. Kasları ve dövmeleri dalgalandı. "Beni ilgilendiren kısımda işler pek iyi gitmiyor. Ne yapacağı belli olmayan birine dönüştüm." Gergin bir ifadeyle gülümsüyordu. Gözleri yine kapkara olmuştu.
Özür dilemek istedim ama artık eskisinden daha pragmatik biriydim ve olup bitenler yüzünden suçlanmaktan sıtkım sıyrılmıştı. "Seni o çölde bulduğumda ölmek üzereydin. Seni Silvers'da gömmüş olmamı mı tercih ederdin?"
Christian'ın yüzünde hafif bir tebessüm oldu. "Evet, sorun da burada, değil mi? Hayatta olduğuma memnunum-Seninse bunun bana ne yaptığını bilmene imkân yok. Ben bir zamanlar Fae'lere karşı korunan, Compact'ları destekleyen ve onlarla aramızdaki ateşkesi devam ettiren bir klanın üyesiydim. Şimdiyse o aşağılık heriflerden birine dönüşüyorum. Eskiden Keltar'ların iyi adamlar olduğunu düşünürdüm. Ama şimdi iyi adam diye bir şey olduğuna inanmıyorum."
"İyi adam diye bir şey olsa iyi olur. Ayini gerçekleştirmem için beş adet iyi adama ihtiyacım var." Bakışlarım yine tabuta kaydı. Şöyle bir silkinip başka yere baktım. Buradan kendi irademle çıkacağımı varsaydım.
"Sen kendin karar ver. Ben onlara uyarım. Dageus Amca bir keresinde, bugüne kadarki en kötü kalpli on üç Druid'e kendini açmıştı, onların parçalarını hâlâ daha içinden atabilmiş değil."
O zaman kehanette bahsedilen "ruhu ele geçirilmiş" kişi Dageus'tu!
"Cian Amca da Silver'da yaklaşık bin yıl boyunca tutsak edilmişti. O da her türlü gücün iyi bir şey olduğunu düşünürdü ve kendini ve karısını hayatta tutmak ve mutlu etmek için her şeyi yapardı. Bir de Da var tabii ama o senin işine yaramaz. Druid'ler ortaya çıkınca onlara şöyle bir bakmış ve hayatı boyunca Druid sanatlarını icra etmemeye yemin etmişti."
"Bunu kabul edemem," dedim donuk bir sesle. "Beşinize de ihtiyacım var."
"Sana bol şanslar o zaman."
Sessizce birbirimize baktık. Bir süre sonra Christian gülümsedi. "Birisinin buraya geleceğini biliyordum. Ama bu İçişinin sen olacağını düşünmemiştim. Amcamlar gelip burayı bulur diye düşündüğüm için buradan hiç ayrılmadım. Zaten çıkış yolunu da kendi başıma bulamadım."
kitap
Syokta yok görünüyor?
YanıtlaSilMerhaba Hülya Hanım;
Sil%30 İndirimle Ürün Stoklarımızda Mevcuttur. İyi Günler Dileriz @Hulya yılmaz