Kitabın 218. ve 219. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
"Bir dakika," dedi Thomas. "Jestine, şeyin bir üyesi..."
"Falan Filan Yoldaşlığı'nın bir üyesi, evet sanırım öyle."
Jestine çenesini kaldırdı. Çenesindeki morluğu kapatmak için makyaj falan yapmamıştı. Ama bir nişan gibi de sergilemiyordu.
"Tabii ki de öyleyim," dedi sırıtarak. "Sana o fotoğrafı kim gönderdi sanıyorsun?"
Thomas'ın ağzı hafifçe açık kaldı.
"Amcanın buna kızacağını düşünmedin mi?" diye sorduğumda omuz silkti. Bu kız da sürekli omuz silkiyordu.
"Yoldaşlık artık senin öğrenme vaktin geldiğini düşündü," dedi. "Ama Gideon'a kızma. O yıllardır tam olarak üye değil."
O da babamla birlikte Yoldaşlık'tan ayrılmıştı herhalde.
"Gideon artık üye değilse biz ne yapacağız?" diye sordu Thomas.
"Ah, yerinizde olsam endişe etmezdim," dedi Jestine. "Biz seni bekliyorduk."
Çalışma odasına girdiğimizde Gideon, üçümüzü uzun bir süre süzdü. En sonunda gözleri Jestine'de durdu.
"Onlara ne söyledin?" diye sordu.
"Bilmedikleri bir şey söylemedim," dedi kız.
Thomas'ın bana imalı bir şekilde baktığını hissettim ama ona bakmadım. Londra Kulesi'nden ayrıldığımızdan beri kendimi bir Hitchcock fllmindeymiş gibi hissediyordum. Eğer Thomas'a baksaydım bu his daha da kuvvetlenecekti. Sanki hiçbir şey bizim kontrolümüzde değilmiş gibi geliyordu. Herkes benden daha çok şey biliyormuş gibiydi ve bu beni öfkelendirmeye başlıyordu.
Gideon derin bir nefes aldı. "Bu dönüş noktası Theseus," dedi masasına bakarak. Her zamanki gibi haklıydı. Bunu hissedebiliyordum. Buraya gelmeye karar verdiğim andan beri hem de. Ama artık buradaydım. Bu, dönüş yapabileceğim son dakika, son andı. Thomas'la birlikte Thunder Bay'e geri dönebilirdik ve hiçbir şey değişmezdi. Biz olduğumuz gibi kalırdık, Arına da neredeyse orada hapsolurdu.
Jestine'e baktım. Gözlerini yere dikmişti ama yüzünde ukala bir ifade vardı. Geri dönüş noktasını birkaç ülke geride bıraktığımızı biliyormuş gibi görünüyordu.
"Söyle artık," dedim. "Kara Hançer Yoldaşlığı tam olarak nedir?" İsmi orijinal dilinde söylemediğim için Jestine burnunu kırıştırdı ama ağzımı açıp Galceyi katletme havamda değildim.
"Bıçağı meydana getiren insanların soyundan gelen kişiler," diye cevap verdi Gideon.
"Benim gibi yani," dedim.
"Hayır," dedi Jestine. "Sen, bıçağın üstüne kanı akıtılan savaşçının torunusun."
"Yoldaşlık'takiler de, gücü kullanan kişilerin, büyücülerin torunları. Eskiden bunlara Druid'ler ve kâhinler denirdi. Şimdi gerçek bir isimleri yok."
"Sen de onlardan biriydin," dedim. Ama Gideon kafasını iki yana salladı.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz."Falan Filan Yoldaşlığı'nın bir üyesi, evet sanırım öyle."
Jestine çenesini kaldırdı. Çenesindeki morluğu kapatmak için makyaj falan yapmamıştı. Ama bir nişan gibi de sergilemiyordu.
"Tabii ki de öyleyim," dedi sırıtarak. "Sana o fotoğrafı kim gönderdi sanıyorsun?"
Thomas'ın ağzı hafifçe açık kaldı.
"Amcanın buna kızacağını düşünmedin mi?" diye sorduğumda omuz silkti. Bu kız da sürekli omuz silkiyordu.
"Yoldaşlık artık senin öğrenme vaktin geldiğini düşündü," dedi. "Ama Gideon'a kızma. O yıllardır tam olarak üye değil."
O da babamla birlikte Yoldaşlık'tan ayrılmıştı herhalde.
"Gideon artık üye değilse biz ne yapacağız?" diye sordu Thomas.
"Ah, yerinizde olsam endişe etmezdim," dedi Jestine. "Biz seni bekliyorduk."
Çalışma odasına girdiğimizde Gideon, üçümüzü uzun bir süre süzdü. En sonunda gözleri Jestine'de durdu.
"Onlara ne söyledin?" diye sordu.
"Bilmedikleri bir şey söylemedim," dedi kız.
Thomas'ın bana imalı bir şekilde baktığını hissettim ama ona bakmadım. Londra Kulesi'nden ayrıldığımızdan beri kendimi bir Hitchcock fllmindeymiş gibi hissediyordum. Eğer Thomas'a baksaydım bu his daha da kuvvetlenecekti. Sanki hiçbir şey bizim kontrolümüzde değilmiş gibi geliyordu. Herkes benden daha çok şey biliyormuş gibiydi ve bu beni öfkelendirmeye başlıyordu.
Gideon derin bir nefes aldı. "Bu dönüş noktası Theseus," dedi masasına bakarak. Her zamanki gibi haklıydı. Bunu hissedebiliyordum. Buraya gelmeye karar verdiğim andan beri hem de. Ama artık buradaydım. Bu, dönüş yapabileceğim son dakika, son andı. Thomas'la birlikte Thunder Bay'e geri dönebilirdik ve hiçbir şey değişmezdi. Biz olduğumuz gibi kalırdık, Arına da neredeyse orada hapsolurdu.
Jestine'e baktım. Gözlerini yere dikmişti ama yüzünde ukala bir ifade vardı. Geri dönüş noktasını birkaç ülke geride bıraktığımızı biliyormuş gibi görünüyordu.
"Söyle artık," dedim. "Kara Hançer Yoldaşlığı tam olarak nedir?" İsmi orijinal dilinde söylemediğim için Jestine burnunu kırıştırdı ama ağzımı açıp Galceyi katletme havamda değildim.
"Bıçağı meydana getiren insanların soyundan gelen kişiler," diye cevap verdi Gideon.
"Benim gibi yani," dedim.
"Hayır," dedi Jestine. "Sen, bıçağın üstüne kanı akıtılan savaşçının torunusun."
"Yoldaşlık'takiler de, gücü kullanan kişilerin, büyücülerin torunları. Eskiden bunlara Druid'ler ve kâhinler denirdi. Şimdi gerçek bir isimleri yok."
"Sen de onlardan biriydin," dedim. Ama Gideon kafasını iki yana salladı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder