Kitabın 180. ve 181. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
1- KOŞULSUZ SEVGİ:
Koşulsuz sevgi konusunda insanların hissettikleri duygularla ilgili kafaları ve gönülleri oldukça karışıktır. Korkularının adını sevgi koyan insanlar, yazık ki bu noktada benim sevgi dediğim şeye "sevgi" demekte hayli zorlanıyorlar ya da benim sevgi olduğunu söylediğim şeye, mantıklarında uygun bir alan açıp oturtamıyorlar.
Sevgi'nin nasıl bir gönül terbiyesi ve farkındalıkla yaşanması gerektiği konusunda kimse hem fikir olamazken, koşulsuz sevginin ne olduğu sorusu yaşanan duygusal karmaşayı daha da artırıyor.
Senin de eminim kendine göre bir sevme şeklin ya da sevmek sandığın korkuların vardır muhakkak... Koşulsuz sevgide kalbine ne kadar güvendiğini sorsam, gayet cesaretli davranacağından da
kuşkum yok.
Mesela annen için ya da çocuğun için böbrek nakli yaptırman
söz konusu olsa ne düşünürdün?
İnanıyorum ki hiç düşünmeden, gözünü bile kırpmadan o böbreğin derhal sevdiğin insana nakledilmesini isterdin...
O halde koşulsuz sevginden bu denli eminsen, şu sıralar Çapa Tıp Fakültesi'nde diyalize bağlı yaşayan ve acil böbrek bekleyen küçük yaştaki bir hasta için de hemen ameliyat masasına yatabilir misin?
Bunun için biraz daha düşünmeye ihtiyacın var değil mi?
Haklısın...
Bizler kendi evlatlarımıza böbreğimizi vermeye her an hazır ama başkaların evlatları için kolumuzu kımıldatmamaya alışkın, aslında koşulsuz sevgiden oldukça uzak sevme şekilleri içinde kendimizi iyi hissetmeye çalışıyoruz.
Çocuğun için böbreğini hemen vermekteki kararlığında koşula bağlı bir sevgi söz konusudur. Sana ait bir evlat olması koşulundan dolayı onun uğruna neredeyse bütün organlarını bağışlamaya hazırken, evladın olmayan başka çocuklar için aynı şeyi, aynı kararlılık ve heyecanla yapamayabilirsin...
Bu sevgi şeklinin adı koşulsuz sevgi değil, koşula bağlı sevgidir!
Merak etme bu açıdan da yalnız değilsin... 12 yıldır verdiğim eğitimlerin her birinde çocuğuna organ bağışlamak isteyenler anında ellerini havaya kaldırıp koşulsuz sevgilerini kanıtlamak isterlerken, başka annelerin evlatları söz konusu olduğunda biraz önceki heveslerini hep kaybettiler. Hatta içlerinden bazıları "Metin Bey, o koşuldan sonra koşulsuz seviyoruz" bile dediler.
Bu cümlenin ne anlama geldiğini ben de çok düşündüm sonra ama işin içinden çıkamadım. Sevgin ya koşulludur ya da değildir. Ona koşullu, buna koşulsuz bir sevgi şekli yoktur. Bu sanırım yemek yedikten sonra diyet yapmak gibi bir şey!
Koşulsuz sevgi hesap sormaz, ayrım yapmaz, karşılık beklemez...
Lütfen bu konuda beni yanlış anlama; amacım kesinlikle sana kendini kötü ya da suçlu hissettirmek değil fakat artık şunu kabul etme noktasındayız ki; insanoğlu genel olarak koşulsuz sevgiden uzak!
Oysa insanın tekâmül yolculuğundaki asıl büyük ve temel hedefi koşulsuz sevgiye doğru ilerlemektir... Her ne kadar koşulsuz sevgide tam olarak var olmak ciddi bir gönül terbiyesi ve aydınlanma işiyse de bu hedefe doğru yürümek insanın varoluş gayesidir.
Sevgiyle atan her kalp, bir sabah cennete uyanacaktır
Bazı ilişkiler vardır mesela, tarafların ne konuştukları birdir, ne yedikleri, ne yaşadıkları, ne de anladıkları şeyler aynıdır. Aralarında şekilsel hiçbir ortak payda bulmak mümkün değilken bile güçlü kalp ilişkileri kurmayı başarmışlardır.
Benim yakın arkadaşım, büyük bir şirketin CEO'su olarak çalışıyordu ve yakın zamanda Sultanahmet'te dilencilik yapan bir adamla çıkmaya başladı.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Koşulsuz sevgi konusunda insanların hissettikleri duygularla ilgili kafaları ve gönülleri oldukça karışıktır. Korkularının adını sevgi koyan insanlar, yazık ki bu noktada benim sevgi dediğim şeye "sevgi" demekte hayli zorlanıyorlar ya da benim sevgi olduğunu söylediğim şeye, mantıklarında uygun bir alan açıp oturtamıyorlar.
Sevgi'nin nasıl bir gönül terbiyesi ve farkındalıkla yaşanması gerektiği konusunda kimse hem fikir olamazken, koşulsuz sevginin ne olduğu sorusu yaşanan duygusal karmaşayı daha da artırıyor.
Senin de eminim kendine göre bir sevme şeklin ya da sevmek sandığın korkuların vardır muhakkak... Koşulsuz sevgide kalbine ne kadar güvendiğini sorsam, gayet cesaretli davranacağından da
kuşkum yok.
Mesela annen için ya da çocuğun için böbrek nakli yaptırman
söz konusu olsa ne düşünürdün?
İnanıyorum ki hiç düşünmeden, gözünü bile kırpmadan o böbreğin derhal sevdiğin insana nakledilmesini isterdin...
O halde koşulsuz sevginden bu denli eminsen, şu sıralar Çapa Tıp Fakültesi'nde diyalize bağlı yaşayan ve acil böbrek bekleyen küçük yaştaki bir hasta için de hemen ameliyat masasına yatabilir misin?
Bunun için biraz daha düşünmeye ihtiyacın var değil mi?
Haklısın...
Bizler kendi evlatlarımıza böbreğimizi vermeye her an hazır ama başkaların evlatları için kolumuzu kımıldatmamaya alışkın, aslında koşulsuz sevgiden oldukça uzak sevme şekilleri içinde kendimizi iyi hissetmeye çalışıyoruz.
Çocuğun için böbreğini hemen vermekteki kararlığında koşula bağlı bir sevgi söz konusudur. Sana ait bir evlat olması koşulundan dolayı onun uğruna neredeyse bütün organlarını bağışlamaya hazırken, evladın olmayan başka çocuklar için aynı şeyi, aynı kararlılık ve heyecanla yapamayabilirsin...
Bu sevgi şeklinin adı koşulsuz sevgi değil, koşula bağlı sevgidir!
Merak etme bu açıdan da yalnız değilsin... 12 yıldır verdiğim eğitimlerin her birinde çocuğuna organ bağışlamak isteyenler anında ellerini havaya kaldırıp koşulsuz sevgilerini kanıtlamak isterlerken, başka annelerin evlatları söz konusu olduğunda biraz önceki heveslerini hep kaybettiler. Hatta içlerinden bazıları "Metin Bey, o koşuldan sonra koşulsuz seviyoruz" bile dediler.
Bu cümlenin ne anlama geldiğini ben de çok düşündüm sonra ama işin içinden çıkamadım. Sevgin ya koşulludur ya da değildir. Ona koşullu, buna koşulsuz bir sevgi şekli yoktur. Bu sanırım yemek yedikten sonra diyet yapmak gibi bir şey!
Koşulsuz sevgi hesap sormaz, ayrım yapmaz, karşılık beklemez...
Lütfen bu konuda beni yanlış anlama; amacım kesinlikle sana kendini kötü ya da suçlu hissettirmek değil fakat artık şunu kabul etme noktasındayız ki; insanoğlu genel olarak koşulsuz sevgiden uzak!
Oysa insanın tekâmül yolculuğundaki asıl büyük ve temel hedefi koşulsuz sevgiye doğru ilerlemektir... Her ne kadar koşulsuz sevgide tam olarak var olmak ciddi bir gönül terbiyesi ve aydınlanma işiyse de bu hedefe doğru yürümek insanın varoluş gayesidir.
Sevgiyle atan her kalp, bir sabah cennete uyanacaktır
Bazı ilişkiler vardır mesela, tarafların ne konuştukları birdir, ne yedikleri, ne yaşadıkları, ne de anladıkları şeyler aynıdır. Aralarında şekilsel hiçbir ortak payda bulmak mümkün değilken bile güçlü kalp ilişkileri kurmayı başarmışlardır.
Benim yakın arkadaşım, büyük bir şirketin CEO'su olarak çalışıyordu ve yakın zamanda Sultanahmet'te dilencilik yapan bir adamla çıkmaya başladı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder