Kitabın 182. ve 183. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Bir gün Mecnun, sevgilisi Leyla için derin bir hasret çekerken
biri yanına gelip: "Mecnun, Leyla'nın gelip seni görmesi için ağıt yakmaktan
vazgeçmen gerek. Leyla kapında bekliyor aslında" dedi. Mecnun hemen
başını kaldırdı. "Ona gitmesini söyle, çünkü Leyla, Leyla'ya
duyduğum aşkı düşünmeme mani olabilir"
- Kitab El Agani, 19. yüzyıldan Arapça bir edebi metin.
biri yanına gelip: "Mecnun, Leyla'nın gelip seni görmesi için ağıt yakmaktan
vazgeçmen gerek. Leyla kapında bekliyor aslında" dedi. Mecnun hemen
başını kaldırdı. "Ona gitmesini söyle, çünkü Leyla, Leyla'ya
duyduğum aşkı düşünmeme mani olabilir"
- Kitab El Agani, 19. yüzyıldan Arapça bir edebi metin.
Ramallah'ta Ramazan, Jayyous'ta olduğundan şaşırtıcı derecede farklıydı. Yine de bu ayı düşünmek bile hoşuma gidiyordu: özel tatlılar, zengin sofralar, güçlenen aile ve toplum bağları ve neden bu dünyada olduğunu hatırlamanı sağlayan zamanlardan oluşan bütün bir ay. Ofisteki İT elemanı bizden daha azına sahip insanlarla empati kurmamızı sağlayacak en temel yolun açlık olduğundan bahsetti. Dünyadaki, çoğunluğu gereksiz, acıları hatırlamak insanın ruhunu tedavi eden bir eylemdi ve Ramazan hayır işleri için harika bir zamandı.
Ancak ofiste neredeyse kimse oruç tutmuyordu ve Ramal-lahtaki arkadaşlarımın çoğu eskiden sürgün edilmiş ya da ailelerinden uzakta olan insanlardı, bu yüzden ev yapımı yemeklerin olduğu iftarlar için tek tük davet alıyordum. Eğer iftara davet edildiğimde oruçlu değilsem, kendimi üçkâğıtçı gibi hissediyordum ama sadece bir iki gün oruç tutunca da vücudum adapte olmakta güçlük çekiyordu. O ideal rutine girememiştim bir türlü. Ancak o ay yıldızlı şeklin pencerelerde, meydanlarda parlamasını ve bu aya özel karşılamaları seviyordum.
Kasım ayının başında, işverenim tarafından temin edilen daireye taşınmayı başarmıştım sonunda. Konforlu mavi kanepelerin olduğu geniş bir oturma odası, kablolu yayın, güneş alan bir oda, aydınlık ve temiz bir mutfak ve üç tane yatak odası vardı. Pencerelerim, içinde Batı tarzı bir süpermarket, kuaför, İtalyan restoranı ve alt katlarında kuru temiziemecileri olan Plaza Mall Alışveriş Merkezi'ne bakıyordu. Alışveriş merkezinin üst katlarında gençler arasında popüler olan kahve dükkânları, McChain Burger, bir oyuncakçı ve astronomik fiyatları olan bir Benetton mağazası vardı.
Alışveriş merkezinin ön tarafında palmiyeler sıralanmıştı. Arka tarafındaysa uzun, beyaz minaresinden günde beş kez ezan okunan bir cami bulunuyordu. Üst taraftaki tepelerde, şiddet ya da reddedilen kimlikler ve vizeler yüzünden oradan ayrılan ve böyle bürokratik olarak sınırdışı edilen Filistinlilerin ikamet yerleri, boş villalar bulunuyordu. Yakınlardaki yerleşim bölgelerinden sık sık silah sesleri duyuyordum ancak genellikle çok uzaktan geliyordu ve çok geçmeden sıradan, arka plan sesleri haline gelmişti.
Birkaç gece sonra Usame aradı ve beni Ziryab adında bir restorana davet etti. Anacaddeden aşağıya yürüdüm ve ofisin bir blok doğusundaki gizemli bir biçimde süslenmiş bir kapıya döndüm. Muhtemelen yanından defalarca geçmiş ama hiç fark etmemiştim. İçeride, ağır mermer mozaik şekiller ve konser ya da film afışleriyle dekore edilmiş bir merdiven boşluğu vardı.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Ancak ofiste neredeyse kimse oruç tutmuyordu ve Ramal-lahtaki arkadaşlarımın çoğu eskiden sürgün edilmiş ya da ailelerinden uzakta olan insanlardı, bu yüzden ev yapımı yemeklerin olduğu iftarlar için tek tük davet alıyordum. Eğer iftara davet edildiğimde oruçlu değilsem, kendimi üçkâğıtçı gibi hissediyordum ama sadece bir iki gün oruç tutunca da vücudum adapte olmakta güçlük çekiyordu. O ideal rutine girememiştim bir türlü. Ancak o ay yıldızlı şeklin pencerelerde, meydanlarda parlamasını ve bu aya özel karşılamaları seviyordum.
Kasım ayının başında, işverenim tarafından temin edilen daireye taşınmayı başarmıştım sonunda. Konforlu mavi kanepelerin olduğu geniş bir oturma odası, kablolu yayın, güneş alan bir oda, aydınlık ve temiz bir mutfak ve üç tane yatak odası vardı. Pencerelerim, içinde Batı tarzı bir süpermarket, kuaför, İtalyan restoranı ve alt katlarında kuru temiziemecileri olan Plaza Mall Alışveriş Merkezi'ne bakıyordu. Alışveriş merkezinin üst katlarında gençler arasında popüler olan kahve dükkânları, McChain Burger, bir oyuncakçı ve astronomik fiyatları olan bir Benetton mağazası vardı.
Alışveriş merkezinin ön tarafında palmiyeler sıralanmıştı. Arka tarafındaysa uzun, beyaz minaresinden günde beş kez ezan okunan bir cami bulunuyordu. Üst taraftaki tepelerde, şiddet ya da reddedilen kimlikler ve vizeler yüzünden oradan ayrılan ve böyle bürokratik olarak sınırdışı edilen Filistinlilerin ikamet yerleri, boş villalar bulunuyordu. Yakınlardaki yerleşim bölgelerinden sık sık silah sesleri duyuyordum ancak genellikle çok uzaktan geliyordu ve çok geçmeden sıradan, arka plan sesleri haline gelmişti.
Birkaç gece sonra Usame aradı ve beni Ziryab adında bir restorana davet etti. Anacaddeden aşağıya yürüdüm ve ofisin bir blok doğusundaki gizemli bir biçimde süslenmiş bir kapıya döndüm. Muhtemelen yanından defalarca geçmiş ama hiç fark etmemiştim. İçeride, ağır mermer mozaik şekiller ve konser ya da film afışleriyle dekore edilmiş bir merdiven boşluğu vardı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder