Kitabın 58. ve 59. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
13. 'Hayat devam ediyor. Her zamanki gibi'
Rus yönetmen Andrey Tarkovsky 5 Eylül 1970'te Günlük'üne şu notu düştü: "Elbette ki hayatın bir amacı yoktur. Öyle olsaydı, insan özgür olmazdı, o hedefin kölesi olurdu ve hayatı bambaşka bir ilkenin, kölelik ilkesinin egemenliğine girerdi." Eyes Wide Shut hayata dair söz alan bir filmdir; gündelik hayatı, çocuk yapmış ve hayatı böylece ebedî kılmış bir çift üzerinden anlatır ve esasen bu durum kesin bir anlam taşımaz. Film boyunca üç kere duyduğumuz Shostakovich valsi, aynı anda hareketin, melankolik güzelliğin ve sonluluğun ifadesidir. Bir çift, bir aile olmayı akla getirir - dahası, tuhaf bir şekilde, Kübrick el atmadan önce bu vals Fransa televizyonlarında bir hayat sigortası reklamında kullanılmıştı. Tarihin enginliği ve dünyanın bitimsizliği nazarından bakan Eyes Wide Shut'ın konusu, fani varlıklar olan bir insan çiftinin gündelik hayatıdır.
Filmin başında, 1990'larmda başında iki insan, öleli iki bin yılı geçmiş bir Eski Romalı şair hakkında konuşurlar. Az sonra Alice insansıların oluşmasını sağlayan 'milyonlarca yıllık evrim'e atıfta bulunur ve nihayet, adam ve eşi müstakbel hayatlarından konuşmaya başlarlar, adam "sonsuza dek süreceği" iddiasındadır, kadın hayatın küçük bir kısmıyla, orta vadeli insan ömrüyle sınırlı kalmayı tercih eder. Eyes Wide Shut bizi anlatır, iki bin yıllık geçmişine ve önünde uzanan, ömrünü yettirmesine imkân olmayan bir başka binyıla dönüp bakan 2000 yılındaki Batılı insanlar hakkındadır.
Bu filmi gündelik hayatla ilişkilendirmek tuhaf görünebilir, zira Eyes Wide Shut'ın iki kahramanı, New York'ta çok güzel bir dairede oturan, göze çarpacak ölçüde maddî kaygılar çekmeyen (yüzlerce dolarlık ödemeleri Bill'in savurganlığını gösterir), hatta hemen hiç sağlık sorunu yaşamayan imtiyazlı insanlardır.
Yine de, neredeyse muhakkaktır ki, baskın kültürel aidiyetlerin hiç gösterilmemesiyle beraber düşünürsek, Kubrick'in hikâyeyi daha evrensel kılmak için bulduğu vasıta budur.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Rus yönetmen Andrey Tarkovsky 5 Eylül 1970'te Günlük'üne şu notu düştü: "Elbette ki hayatın bir amacı yoktur. Öyle olsaydı, insan özgür olmazdı, o hedefin kölesi olurdu ve hayatı bambaşka bir ilkenin, kölelik ilkesinin egemenliğine girerdi." Eyes Wide Shut hayata dair söz alan bir filmdir; gündelik hayatı, çocuk yapmış ve hayatı böylece ebedî kılmış bir çift üzerinden anlatır ve esasen bu durum kesin bir anlam taşımaz. Film boyunca üç kere duyduğumuz Shostakovich valsi, aynı anda hareketin, melankolik güzelliğin ve sonluluğun ifadesidir. Bir çift, bir aile olmayı akla getirir - dahası, tuhaf bir şekilde, Kübrick el atmadan önce bu vals Fransa televizyonlarında bir hayat sigortası reklamında kullanılmıştı. Tarihin enginliği ve dünyanın bitimsizliği nazarından bakan Eyes Wide Shut'ın konusu, fani varlıklar olan bir insan çiftinin gündelik hayatıdır.
Filmin başında, 1990'larmda başında iki insan, öleli iki bin yılı geçmiş bir Eski Romalı şair hakkında konuşurlar. Az sonra Alice insansıların oluşmasını sağlayan 'milyonlarca yıllık evrim'e atıfta bulunur ve nihayet, adam ve eşi müstakbel hayatlarından konuşmaya başlarlar, adam "sonsuza dek süreceği" iddiasındadır, kadın hayatın küçük bir kısmıyla, orta vadeli insan ömrüyle sınırlı kalmayı tercih eder. Eyes Wide Shut bizi anlatır, iki bin yıllık geçmişine ve önünde uzanan, ömrünü yettirmesine imkân olmayan bir başka binyıla dönüp bakan 2000 yılındaki Batılı insanlar hakkındadır.
Bu filmi gündelik hayatla ilişkilendirmek tuhaf görünebilir, zira Eyes Wide Shut'ın iki kahramanı, New York'ta çok güzel bir dairede oturan, göze çarpacak ölçüde maddî kaygılar çekmeyen (yüzlerce dolarlık ödemeleri Bill'in savurganlığını gösterir), hatta hemen hiç sağlık sorunu yaşamayan imtiyazlı insanlardır.
Yine de, neredeyse muhakkaktır ki, baskın kültürel aidiyetlerin hiç gösterilmemesiyle beraber düşünürsek, Kubrick'in hikâyeyi daha evrensel kılmak için bulduğu vasıta budur.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder