# J. W. Ironmonger - Maximilian Ponder’ın Muteber Beyni | Kitaptan okuma parçası #
J. W. Ironmonger - Maximilian Ponder’ın Muteber Beyni | Kolektif Kitap, Roman, Çeviren Elif Ersavcı, 380 sayfa, Mart 2013.
J. W. Ironmonger, Doğu Afrika'da doğup büyüdü. Zooloji doktorası yaptı, hatta bir zamanlar tatlı su sülükleri konusunda uzmandı. J. W. Ironmonger The Good Zoo Guide kitabını yazdı, takımıyla birlikte Shakespeare'i hızlı okuma alanında dünya rekoru kırdı ve yüz sterlinlik bir külüstürle Büyük Sahra'yı geçti. Günümüzde karısı Sue'yla birlikte Shropshire kırsallarında yaşıyor ve iki yetişkin kızı var. Maximilian Ponder’ın Muteber Beyni yazarın ilk romanı.
Maximilian Ponder, her anısını kaydetmek amacıyla otuz yıl boyunca hayattan elini ayağını çeker. Ama şimdi, insan zihninin haritasını çıkarmaya yardım edecek defterler ve günlüklerden oluşan başyapıtı Katalog’un ortasında ölü halde yatmaktadır. Ancak arkadaşı Adam Last’ın polisi arayıp Max’in öldüğünü haber vermeden önce, projenin tamamlanabilmesi adına yerine getirmesi gereken korkunç bir görevi vardır.
Maximilian Ponder’ın Muteber Beyni, insan zihnini ve anıları anlamak için ömür boyu süren bir arayışa ve hayata dair etkileyici bir roman...
- 1 -
Max
Maximilian Ponder çalışma odasındaki yemek masasının üzerinde sırtüstü yatıyor, kendisi ölü. Bu mutlaka bilmeniz gereken bir şey; en baştan söylemeli.
Max masanın Fransız yapımı, II. Henry dönemi tarzı, sağlam torna ayaklarının ortaları oymalı, zarif abanoz ve sandal kakmalı, ceviz ağacından ve açılır kapanır bir masa olduğunu da bilmenizi isterdi eminim. Fransız mobilyacı Nicholas Rastin tasarımı ve muhtemelen 1900'ler civarından kalma bir masa bu. Rastin'in nezaretinde Paris'te bir atölyede yapıldığı da hemen hemen kesin. İşte böyle. Max bu tip detaylara çok dikkat ederdi.
Max'i masaya taşırken cilalı yüzeyi çizmemeye çok özen gösterdim. Bir çiziğe sebep olmak Max'in hiç hoşuna gitmezdi çünkü. Ayakkabılarıyla metal tokalı devekuşu derisi kemerini (bunların geçmişini bilmiyorum) çıkardıktan sonra paket gibi kaldırıp koydum onu masaya. Max ağır bir adam değildir, doğruya doğru, ama ben de eskisi kadar formda değilim. Önümüzdeki saatlerde kan su gibi akacak burada, bu yüzden birkaç banyo havlusunu ekmek tahtasına dolayıp başının altına koydum. Kan Rastin masaya iyi gelmez diye tahmin ediyorum, elimden geldiğince silsem iyi olacak. Gerçi kim bilir, belki de cilalı ceviz masalar için çok faydalıdır kan. Ama sorun da bu ya, bu tip şeylerde pek deneyimim yok. Ölüm yahut kafa kesme konusunda çok az deneyim sahibiyim; Fransız cilaları konusunda ise koca bir sıfırım doğrusu.
Anlamışsınızdır herhalde, hayatımda ilk kez ceset görüyor değilim; ne var ki sırtlanıp masaya koymak zorunda kaldığım ilk ceset Max'inki. Yerde de bırakabilirdim tabii ama bu biraz saygısızca görünebilirdi. Üstelik, masa konusunda şüphelerim de olsa, kanın halıya iyi gelmeyeceğinden yüzde yüz eminim. Ama asıl sebep bu değil. Yapmam gereken hâlâ çok şey var ve Max yerde kendi kusmuğu içinde yatmaya devam etseydi işler biraz güçleşirdi. Onu salondaki kanepede bıraksam her şey daha kolay olurdu belki, düşünmedim değil; ama en sonunda Rastin masada karar kıldım. Max'in kitaplığındaki, hayatının otuz yılını geçirdiği odadaki masa bu. Sayısız yemekte birlikte oturduğumuz masa; sırmalı ağır perdelerin ardında dünyadan gizlenmiş. Onu burada bırakmak daha münasip geldi kısacası. Üstelik sert ve sağlam bir zemine ihtiyacım olacak.
Polisi henüz aramadım. Önce yapılması gereken şeyler var. Nihayetinde gelmek zorundalar tabii. Hem polisler hem de başkaları. Patologlar mesela. Hatta gazeteciler. Max'in hoşuna giderdi bu. Nasıl olduğunu öğrenmek isteyecekler, bende bütün hikâyeyi anlatmak zorunda kalacağım. Yakın zamanlı olayları anlatmak kolay olacak; bu olay şu zaman oldu, öbürü bu zaman oldu, ben o sıralar şöyle şöyle bir yerdeydim, Max başka bir yerdeydi falan. İsterlerse detaylı bir dosya hazırlayabilirim onlara.
---
Bu alıntı tanıtım amaçlı yapılmıştır.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.
kitap
KitapGalerisi Facebook / KitapGalerisi Twitter
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder