Sökülüyor
"Kolay olmadı. O zamanlar ayağını nereye koyacağının, neye tutunacağının ve evin arka tarafındaki, o ilk bakışta umutsuzca dar görünen delikten kendini sıkıştırarak içeri nasıl sokacağının ayırdına varmak, onun için bile iki gün sürmüştü, elbette şimdilerde her şey bir yarım dakikanın başına patlıyordu. Siyah brandayla örtülü odun yığınının üstüne riskli ama iyi seçilmiş hareketlerle zıplayıp saçak oluğunun demirine tutundu, sol ayağını aralıktan içeri sokarak yana kaydırıp, daha sonra başıyla öne doğru atak bir hareketle içeri süzüldü, diğer ayağıyla kendini itti ve artık içeride, tavan arasının bir zamanlar güvercinlerin sığındığı bu bölümündeydi; sırrını yalnızca kendisinin bildiği bir kişilik imparatorluktu bu, burada ağabeyinin beklenmedik ve anlaşılmaz saldırılarından çekinmesine gerek yoktu, gelgelelim ortalıktan kayboluşlarının uzamasının annesini ve ablalarını kuşkulandırmamasına da içgüdüsel olarak özen gösteriyordu, -burada olduğu bir ortaya çıksa- insafsızca aşağı inmesini buyururlar ve ondan sonra da ağzıyla kuş tutsa işe yaramazdı." Sf. 131.
- Laszlo Krasznahorkai, Şeytan Tangosu. Çeviren Bülent Şimşek, Can Yayınları.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder