Ayşe Kulin - Dönüş | Kitaptan okuma parçası

# Ayşe Kulin - Dönüş | Kitaptan okuma parçası #

Ayşe Kulin, Dönüş aldatmanın, aldatılmanın, affetmenin, acıtan gerçeklerin romanı.

               

Ayşe Kulin - Dönüş, sayfa 11:

Hakkımdaki olumlu yazıda, çile çekmesini bilen bir ırka mensup olmamdan çok, İstanbul'un, görsel sanatta parladığı ve çeşitli başka nedenlerle pek moda olduğu bir dönemden geçiyor olmamızın payı vardı. Yüzyıllardır oburca tüketen zengin Batı ülkeleri, içine düştükleri ekonomik kriz sonucunda dünyadaki diğer ülkelerin yeraltı zenginliklerinin dışında, kültürleri bulunduğunu da fark etmişler. gözlerini bulundukları noktadan azıcık daha doğuya çevirmişler ve son yılların parlamaya başlayan yıldızını (ya da pazarını diyelim) keşfetmişlerdi. Onca zamandır görmezden geldiklerini ülkenin sanatını şimdi merak ediyorlardı. Müziğimizi, resmimizi, edebiyatımızı da! Geç kalmışlardı ama olsun varsın, şikâyet hakkım yoktu çünkü benimle ilgili bu yazıdan sonra, gerisi çorap söküğü gibi gelmişti. Bugüne kadar ancak ünlü sanatçıların sergi açılışları için gittiğim galeride, yakında benim de iki ayrı işim sergilenecekti.

Ayşe Kulin - Dönüş, sayfa 21:

Tuvalet masasının önündeki pufu çekeleyip üzerine çıktım, uzanmaya çalıştım kutuya. Beceremedim. Bir askı aldım dolaptan, kutuyu askıyla öne çekmeye çabaladım. Kutu başımın üzerinden uçup yere düştü ve içindekiler yerlere savruldu. İndim puftan, yerdeki kargaşaya baktım... iç içe duran iki adet şapka (şu bej şapkayı annem David'le evlenirken nikâhında giymişti), zarflardan fırlamış resimler ve eski mektuplar!

Ayşe Kulin - Dönüş, sayfa 33:

Yataktan çıkmış, sendeleyerek dolanmıştım odada. Bir kâbus görmediğimi anlamak için, eşyalara dokunmuştum, baş ucumdaki komodine, ötedeki iskemleye... başım dönüyordu. Handan'ı gözümün önüne getirmiş, ondan nefret etmeye çalışmıştım. Bana ne kadar iyi davranmıştı oysa. Tıpkı şefkatli bir abla gibi. Annemi çekiştirirdim ona, annemin kırılganlığından, her şeyime karışmasından şikâyet ederdim. Gamlı Kuğu derdik anneme aramızda. Gamlı Kuğu bu işe ne der? Gamlı Kuğuyu kim ikna edecek? Gamlı Kuğu yine çok kızgın! Gamlı Kuğunun hallerine gülerdik birlikte.

Ayşe Kulin - Dönüş, sayfa 37:

Babamın mektuplarını annemin yatağına bırakıp telefonu sessize aldım. Okumaya başladığımda hiçbir şey bölmemeli beni... ne telefon sesi, ne çiş, ne başka bir şey! Bu nedenle de banyoya yürüdüm. oturdum tuvalete, içimden bir ırmak aktı sanki. Bitmek bilmeyen bir çiş! Sanki bedenim beni mektupları okumaktan alıkoymak istiyor. Elinden geleni yapıyor, içeri geçip zarfları açmamı engellemek için. Nihayet tuvaletten doğrulunca karşımdaki aynadan yüzümü gördüm!

Ayşe Kulin - Dönüş, sayfa 46:

Bıraktım mektubu. Boğazıma bir lokma oturdu, yutkunmakta zorlanmaya başladım. Babam doğru bilmiş, durmadan adres değiştirmiştik Londra'daki ilk yılımızda. Penny'nin evinden ayrılıp kiraladığımız evimize yerleştikten birkaç ay sonra bir başka eve, birkaç hafta sonra bir başkasına... Annem her seferinde kaldığımız evde bir kusur bulmuştu! Kimi metroya uzaktı, kimi rutubet kokuyordu, kimi yeterince emniyetli değildi. Ev değiştirme maratonu, ben ayrı eve çıkınca sona ermişti! Meğer aynı evde uzun süre oturmamamızın bir nedeni varmış, babam adresi bulacak olursa, bana ulaşmasını engellemek! Bir başka zarfa uzandım.

---

Ayşe Kulin - Dönüş | Remzi Kitabevi, Roman, 296 sayfa, Mayıs 2013.

Bu alıntılar tanıtım amaçlı yapılmıştır.

Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.

kitap