Kitabın 18. ve 19.sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Çatlılar...
Hacı Mehmet Çatlı, Nevşehir yöresinde tanınmış bir isimdi. Ta-nınmışlığı mahalle mahalle dolaşarak kalaycılık yapmasından ileri geliyordu.
Hacı Mehmet aynı zamanda şıhtı.
Yıllar önce Nevşehir'deki Çat adlı köyde toprakları karınlarını doyurmaya yetmeyince tası tarağı toplayıp ailesiyle şehre göç etmişti.
Hacı Mehmet, Nevşehir'e geldiğinde, kent nüfusunun üçte birini oluşturan Rumların Yunanistan'a göç etmesi nedeniyle, onlardan kalan bir konağa yerleşti...
Soyadı kanunu çıktıktan sonra, köyünün adını aldı: Çallı.
Kalaycılığı askerde öğrenmiş, Mustafa Kemal'le birlikte Trab-lusgarp'ta bulunmuştu. Anlatılanlara göre, beş yıl Atatürk'ün topçuluğunu yapmıştı. Hatta, gösterdiği kahramanlık nedeniyle kendisine gümüş kaplı bir kılıç hediye edilmişti.
Hacı Mehmet'in bir başka özelliği ise avcılığa meraklı olmasıydı. Çok iyi bir atıcıydı.
Abdullah Çatlı'nın dünyaya geldiği iki katlı evin reisi, dede Hacı Mehmet'ti.
Ev kalabalıktı. Hacı Mehmet, oğullan ve gelinleriyle oturuyordu.
Üç oğlu; Salih, Derviş ve Ahmet...
Üçü de nakliyecilik yapıyordu...
Kamyonları vardı, adı: Azimli...
Azimli, Anadolu'nun tozlu yollarında yıllarca yük taşıdı.
Abdullah Çatlı, Ahmet-Remziye çiftinin yaşayan üçüncü çocuğuydu. Onu Zeki takip etti. Beşinci ve son kardeş ise yine bir kızdı: Hülya...
Beş çocuğun içinde Abdullah'ın yeri annesi için hep farklı oldu. Çünkü Abdullah, annesinin başını eğilmekten kurtarmıştı. Remziye Hanım büyük oğluna düşkünlüğünü her fırsatta gösterirdi. Sanki en çok onu öpüp okşardı...
Anadolu'da babanın çocuklarını kucağına alıp okşaması ise ayıp sayılırdı. Bu geleneğin, Abdullah Çatlı'ya da sinmiş olduğu, yıllar sonra kendi çocukları olduğunda görülecekti.
Menderes sevgisi
27 Mayıs askerî müdahalesi olduğunda küçük Abdullah dört yaşındaydı. O, sabaha karşı dedesi Hacı Mehmet'in radyodan dinlediği ihtilal bildirisini okuyan sesin sahibinin, yani Albay Alpaslan Türkeş'in, gelecekteki yaşamında ne kadar büyük bir rol oynayacağını elbette bilemezdi...
Adnan Menderes hükümetinin askerî bir darbeyle iktidardan uzaklaştırılması, Demokrat Parti sempatizanı olarak bilinen Çatlı ailesinde üzüntü yarattı. DP'li bakanlar ve milletvekillerinin tutuklanıp Yassıada'ya gönderilmeleri, uzun süren yargılamalardan sonra da başbakan ile iki bakanın idam edilmesi bu üzüntüyü daha da artırdı.
Çatlılar yaşamları boyunca hep sağ partilere oy verdiler...
İlkokul
Abdullah Çatlı, küçüklüğünden beri hep farklı bir çocuk oldu.
Mahalledeki oyunları o tayin etti. Nerelere gidileceğini hep o söyledi. Örneğin, Nevşehir'in tarihî kalesine gidilip oyun oynana-caksa, buna kendisi karar veriyordu.
Daha küçücükken maceraya düşkündü. Nevşehir çevresindeki kale, külliye, han yıkıntılarına gidip oyun oynamayı çok severdi...
Sevmedikleri de vardı; patlıcanlı yemekleri ağzına bile koymazdı!
Ama etli biber dolmasına bayılırdı.
Bir de Kızılırmak'tan tutulan alabalıklara...
Yıl 1962...
Abdullah Çatlı evlerine yakın olan Gazi İlkokulu'nda öğrenime "merhaba" dedi...
Okul numarası 64'tü. Sokaktakinin tersine okulda göze batan bir öğrenci değildi. Öğretmenleri, Abdullah'ın o günlerini pek hatırlamıyor. İçine kapanıktı. Ama o da diğer çocuklar kadar yaramaz, diğer çocuklar kadar- oyun düşkünüydü...
Nyssa, Nisa, Nevşehir
İlkokulda gördüğü dersler arasında, ona, içinde yaşadığı kentin doğal yapısı, tarihi, ekonomisi de öğretiliyordu. Doğduğu şehrin, Göreme Vadisi'ndeki peribacaları sayesinde bütün dünyada tanındığını öğrendi.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder