Kitabın 22. ve 23. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Bugün Beni Kendinde Kaybet
Hayat belli bir düzen üzerine kurulu, sırası gelen gider, sırası gelen sarılır ve bütün vedalar soğuk olur. Ağustos ayındaki ayrılık ile mart ayındaki ayrılık birbirinden farksızdır. Üşümen gerektiğinde üşürsün, mevsimler matematik dersindeki sıfır sayısı kadar etkisiz kalır.
İnsan binlerce hayattan geçer ama birinde kaybolur, işte o gün başka bir hayata karışamaz. Birinde kaybolmak böyle bir şey ve her insanın çıkmaz bir sokağa ihtiyacı var. Kalbinin yolları bulamadığı sokaklara...
Bazen bir çıkış yolu ararsın ama amacın o hayattan sıyrılmak değildir. Onu tekrar bulmaktır çünkü heyecanını kaybeden bir benliğe elektrik çarpması bile halay çektiremez. Bazı insanlar çok halay başı, ellerinde mendiller, heyecanları doğuştan...
"Gel" dediğinde tüm kalbini açmalısın ona, "Git" dediğinde acaba "Kal" der mi diye düşünmemeli bile... Her gelişin bir gidişi var ve insan ihtiyacı olan her şeyi kullanmalı. Gözyaşı varsa dökmeli, zaten dökmeyeceksek neden var? İyi hissediyorsan bırak kendini gökyüzünden aşağı, bırak kimse tutmasın.
Bugün beni kendinde kaybedebileceğin kadar çok sev, bugün hiç gitmeyecekmiş gibi gel karış bana, bugün ellerimi ellerine ör çünkü sen gelmezsen bana hep dün. Sayende güngörmez, el örmez oldum.
Ellerin başkasına benîm kadar yakışmaz, bilirim.
Şarkılar Aşkın Anahtarıdır
Olmadı, açar bir Zeki Müren şarkısı dinleriz. Sonra gözlerin doğar gecelerime, sonra bulamazsın benim gibi seveni, sonra sen kimseyi sevemezsin... Unutamam seni derken Paşamız sorarım kendime unutamadım mı diye. İnsan ezberlediklerini kolay unutamıyor. Çarpım tablosundan farkın yok, kolaysa sen unut iki kere ikinin dört ettiğini...
Sonra susmaz Paşamız, devam eder okumaya ve der ki: "Sakın bir söz söyleme, yüzüme bakma sakın, sesini duyan olur, sana göz koyan olur... Düşmanımdır seni kim, bulursa cana yakın, annen bile okşasa benim bağrım kan olur."
Ben İçmem bilirsin ve karışık meyve suyuyla bulurum kafayı ya, seni bulamam. İçimden bir cümle geçiririm, şarkılar değişir ve susmaz Paşamız, okur da okur ve der ki: "Sorma utanırım, sorma söyleyemem, sorma nöbetlerdeyim başım duman..." Olur mu, Paşa'nın dediği gibi buluşur muyuz rüyalarda... Aşk gülümüz solsa bile, gözümüz yaş dolsa bile, zaman geçmiş olsa bile rüyalarda buluşuruz.
Son bir defa göreyim, uğruna can vereyim, kollarında öleyim başka bir şey istemem diyor üstat. Sormazlar mı adama daha ne İsteyeceksin diye? Şarkılarda sormazlar Paşam, sen istersin, onlar bilmez ve sen seversin ama onun ruhu bile duymaz.
Kimi benim gibi sever gönülden, kimi senin gibi el olur gider...
Bana cümleler bırak, okudukça sen olayım.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder