Kitabın 136. ve 137. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
"Beni görmesine neden olmakla aptallık ettim," diye itiraz ettim. "İşleri zorlaştırdım." Üstelik bir de adam vurmaya niyetlenmiştim.
"Kendini suçlama." Phoenix beni ikna etmek için elinden gelen her şeyi yaparak bütün samimiyetiyle yüzüme baktı. "Her şey yoluna girdi. Jonson kasabaya geri dönecek ve tepeden inmesiyle Ellerton Yolu'na çıkmasına dek geçen sürede olanların hiçbirini hatırlamayacak."
"Bundan emin misin?" Kollarının arasında olmama rağmen hâlâ titriyordum.
"Kesinlikle." Geriye çekilip gözlerimin derinliklerine baktı ve arkasına dönmeden beni, "İşte Avcı da geldi," diyerek uyardı.
Omzunun üzerinden bakabilmek için parmaklarımın ucunda yükseldim. Avcı, Jonas, Summer, Arizona ve Eve gerçekten de ahırın arkasındaki çayırlıktan geçiyor, bacaklarına sürtünen gümüş rengi otlar eşliğinde yavaşça yanımıza yaklaşıyorlardı. Fazlasıyla bitkin bir halleri vardı.
"Hepimiz güvende miyiz?" diye sordu Phoenix beni serbest bırakıp yanıma geçerek.
Avcı başını salladı. "Bebeğe göz kulak olması için Donna'yı samanlığın orada bıraktım. Iceman da şu an Saat On iki Kayası'ndan aşağı iniyor." Konuşması biter bitmez bitkin bir halde kamyonete yaslandı.
"Kaç tanesinin zihnini silebildik?" diye sordu Arizona verandanın basamağına oturarak.
"Sadece bir tane. Jonas'ın babasınınkini," dedi Avcı iç çekerek. Başını geriye atıp gözlerini kapadı. "Verilen emirleri dinlemediği için Darina'ya teşekkür etmemiz gerek."
"Onun nasıl birisi olduğu konusunda sizi uyarmıştım," diye hatırlattı Arizona. "Hey, Phoenix, kız arkadaşına birisinin hafızasını silmenin tüm grubu güçsüzleştirdiğini söyledin mi? Hayır, sanırım söylemedin."
"Ne demek istiyor?" diye sordum Phoenix'e.
"Güçsüzleşiyoruz. Bir insanın zihnini bu şekilde kontrol altına almak hepimizin çok fazla enerji harcamasını gerektiriyor ve bu yüzden de güçsüzleşiyoruz, daha zor işitiyoruz ve buna benzer şeyler."
"Bunu bilmiyordum," diye fısıldadım.
Summer öne doğru çıkıp beni o çok özel gülümsemelerinden biriyle ödüllendirdi. "Endişelenme, Darina. Biraz dinlenince güçlerimiz tekrar eski haline dönüyor."
"Hey, Iceman, Saat On iki Kayası'ndaki durumlar nasıldı?" diye seslendi Eve az önce nehirden geçip gruba doğru yaklaşmakta olan Iceman'a.
Iceman kısacık kesilmiş açık renk saçları olan kısa boylu, ince bir adamdı ve onun daha önce Eve, Donna ve bebekle beraber gördüğüm adam olduğunu anladım.
"Olan biten bir şey yok," dedi. "Jonas, sen iyi misin?" "İyiyim," dedi Jonas başını sallayarak.
"Baban için üzgünüm kardeşim. Umarım üçüncü kez geri gelmez."
"Evet, kendini Mike Tyson'la on iki raunt boks yapmış gibi hissedecek," dedi Arizona ağır ağır konuşup dikkatle tepkimi inceleyerek.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz."Kendini suçlama." Phoenix beni ikna etmek için elinden gelen her şeyi yaparak bütün samimiyetiyle yüzüme baktı. "Her şey yoluna girdi. Jonson kasabaya geri dönecek ve tepeden inmesiyle Ellerton Yolu'na çıkmasına dek geçen sürede olanların hiçbirini hatırlamayacak."
"Bundan emin misin?" Kollarının arasında olmama rağmen hâlâ titriyordum.
"Kesinlikle." Geriye çekilip gözlerimin derinliklerine baktı ve arkasına dönmeden beni, "İşte Avcı da geldi," diyerek uyardı.
Omzunun üzerinden bakabilmek için parmaklarımın ucunda yükseldim. Avcı, Jonas, Summer, Arizona ve Eve gerçekten de ahırın arkasındaki çayırlıktan geçiyor, bacaklarına sürtünen gümüş rengi otlar eşliğinde yavaşça yanımıza yaklaşıyorlardı. Fazlasıyla bitkin bir halleri vardı.
"Hepimiz güvende miyiz?" diye sordu Phoenix beni serbest bırakıp yanıma geçerek.
Avcı başını salladı. "Bebeğe göz kulak olması için Donna'yı samanlığın orada bıraktım. Iceman da şu an Saat On iki Kayası'ndan aşağı iniyor." Konuşması biter bitmez bitkin bir halde kamyonete yaslandı.
"Kaç tanesinin zihnini silebildik?" diye sordu Arizona verandanın basamağına oturarak.
"Sadece bir tane. Jonas'ın babasınınkini," dedi Avcı iç çekerek. Başını geriye atıp gözlerini kapadı. "Verilen emirleri dinlemediği için Darina'ya teşekkür etmemiz gerek."
"Onun nasıl birisi olduğu konusunda sizi uyarmıştım," diye hatırlattı Arizona. "Hey, Phoenix, kız arkadaşına birisinin hafızasını silmenin tüm grubu güçsüzleştirdiğini söyledin mi? Hayır, sanırım söylemedin."
"Ne demek istiyor?" diye sordum Phoenix'e.
"Güçsüzleşiyoruz. Bir insanın zihnini bu şekilde kontrol altına almak hepimizin çok fazla enerji harcamasını gerektiriyor ve bu yüzden de güçsüzleşiyoruz, daha zor işitiyoruz ve buna benzer şeyler."
"Bunu bilmiyordum," diye fısıldadım.
Summer öne doğru çıkıp beni o çok özel gülümsemelerinden biriyle ödüllendirdi. "Endişelenme, Darina. Biraz dinlenince güçlerimiz tekrar eski haline dönüyor."
"Hey, Iceman, Saat On iki Kayası'ndaki durumlar nasıldı?" diye seslendi Eve az önce nehirden geçip gruba doğru yaklaşmakta olan Iceman'a.
Iceman kısacık kesilmiş açık renk saçları olan kısa boylu, ince bir adamdı ve onun daha önce Eve, Donna ve bebekle beraber gördüğüm adam olduğunu anladım.
"Olan biten bir şey yok," dedi. "Jonas, sen iyi misin?" "İyiyim," dedi Jonas başını sallayarak.
"Baban için üzgünüm kardeşim. Umarım üçüncü kez geri gelmez."
"Evet, kendini Mike Tyson'la on iki raunt boks yapmış gibi hissedecek," dedi Arizona ağır ağır konuşup dikkatle tepkimi inceleyerek.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder