Kitabın 108. ve 109. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Sessiz Sevenler
Kim ne derse desin sessiz sevenin en çok seven insan olduğuna inanıyorum.
Çünkü daha önce haykırmıştır aşkını, daha önce fedakârlıklar yapmıştır, elinden tutabilmek için birçok yolu denemiştir. Sonuç istediği gibi olmasa da yine de sevmeye devam eden insan sessiz kalır. Belki artık ardından koşmayacaktır, belki bir daha aramayacaktır. Ama bu vazgeçmek değildir. Çünkü bazen seni hayatında istemeyeni varlığınla da rahatsız etmek istemezsin, başkasıyla veya yalnız, yeter ki mutlu olsun dersin. Bu yüzden aşkı içinde yaşar, sessiz sessiz yere göğe sığamayan bir sevgi büyütürsün kalbinde. Sessiz seven insan en çok acı çeken insandır. Çünkü yokluğuna alışmadan önce çoğu geceler uykusuzluğu tattı. Ve uykusuz geçen gecelerinde çaresizliğine ağladı, acının dibini gördü. Ve artık kabullendi olmayışını. Uzaktan sevdi, sarılmanın verdiği o huzuru hissetmeden, sevilmenin ne demek olduğunu tatmadan çok uzaktan sevdi... Sessiz insan en çok seven insandır. Ve bu sessizlik o dönene dek sürer. Asıl tuhaf olanı dönmeyeceğini bilir ama yine de bekler... Hayat işte!
Ben Seni En Çok Seninle Tanışmadan Önce Sevmiştim
Zamanı geriye alabilme gücüne sahip olsaydım seni ilk gördüğüm ana geri dönerdim, çünkü sen en çok o an güzeldin. Çünkü kalbim sadece o an seni görünce göğüskafe-sime sığmıyordu, çünkü o an senin en saf halindi, gülümsü-yordun, biraz da saçların savrulmuştu rüzgârda, seni sevmem için yağıyordu yağmur sanki. O an henüz seninle tanışmamıştık. Haberim yoktu, gülümseyen yüzünün ardında saklamıştın ihaneti. Zamanı geri sarabilseydim, beni ilk öptüğün o ana da dönmek isterdim, çünkü sen en çok da o an bana aittin, çünkü ben en çok o an bir kalp tarafından ilk defa hiç gitmeyecekmiş gibi sahiplendiğimi hissettim, çünkü senin o anki bakışların "Beni çok sev!" der gibiydi kapıldım, aldandım, tutsak oldum, sonunun ne olacağını hiç düşünmeden. Eğer zamanı geri alabilseydim bugüne hiç gelmek istemezdim. Çünkü ben bugün biraz nefret ettim senden. Bugün ben çok ağladım. Bugün kalbimin üzerini toprak örttü, aşka olan inancımı kaybettim, bugün tatmadığım acıları giyindim, bugün şarkıların ne kadar çok can yaktığını anladım. Bugün sen gitmiştin. Bugün ben en sevilen tarafından terk edilmiştim.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Kim ne derse desin sessiz sevenin en çok seven insan olduğuna inanıyorum.
Çünkü daha önce haykırmıştır aşkını, daha önce fedakârlıklar yapmıştır, elinden tutabilmek için birçok yolu denemiştir. Sonuç istediği gibi olmasa da yine de sevmeye devam eden insan sessiz kalır. Belki artık ardından koşmayacaktır, belki bir daha aramayacaktır. Ama bu vazgeçmek değildir. Çünkü bazen seni hayatında istemeyeni varlığınla da rahatsız etmek istemezsin, başkasıyla veya yalnız, yeter ki mutlu olsun dersin. Bu yüzden aşkı içinde yaşar, sessiz sessiz yere göğe sığamayan bir sevgi büyütürsün kalbinde. Sessiz seven insan en çok acı çeken insandır. Çünkü yokluğuna alışmadan önce çoğu geceler uykusuzluğu tattı. Ve uykusuz geçen gecelerinde çaresizliğine ağladı, acının dibini gördü. Ve artık kabullendi olmayışını. Uzaktan sevdi, sarılmanın verdiği o huzuru hissetmeden, sevilmenin ne demek olduğunu tatmadan çok uzaktan sevdi... Sessiz insan en çok seven insandır. Ve bu sessizlik o dönene dek sürer. Asıl tuhaf olanı dönmeyeceğini bilir ama yine de bekler... Hayat işte!
Ben Seni En Çok Seninle Tanışmadan Önce Sevmiştim
Zamanı geriye alabilme gücüne sahip olsaydım seni ilk gördüğüm ana geri dönerdim, çünkü sen en çok o an güzeldin. Çünkü kalbim sadece o an seni görünce göğüskafe-sime sığmıyordu, çünkü o an senin en saf halindi, gülümsü-yordun, biraz da saçların savrulmuştu rüzgârda, seni sevmem için yağıyordu yağmur sanki. O an henüz seninle tanışmamıştık. Haberim yoktu, gülümseyen yüzünün ardında saklamıştın ihaneti. Zamanı geri sarabilseydim, beni ilk öptüğün o ana da dönmek isterdim, çünkü sen en çok da o an bana aittin, çünkü ben en çok o an bir kalp tarafından ilk defa hiç gitmeyecekmiş gibi sahiplendiğimi hissettim, çünkü senin o anki bakışların "Beni çok sev!" der gibiydi kapıldım, aldandım, tutsak oldum, sonunun ne olacağını hiç düşünmeden. Eğer zamanı geri alabilseydim bugüne hiç gelmek istemezdim. Çünkü ben bugün biraz nefret ettim senden. Bugün ben çok ağladım. Bugün kalbimin üzerini toprak örttü, aşka olan inancımı kaybettim, bugün tatmadığım acıları giyindim, bugün şarkıların ne kadar çok can yaktığını anladım. Bugün sen gitmiştin. Bugün ben en sevilen tarafından terk edilmiştim.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder