Kitabın 136. ve 137. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Govinda bir mola sırasında başka keşişlerle, yosma Kamala'nın Gotama'nın öğrencilerine bağışladığı korulukta bulunuyordu ki, yaşlı kayıkçıdan söz edildiğini işitti, koruluğa bir günlük uzaklıkta bir ırmak kıyısında yaşayan kayıkçıya pek çok kişi bir bilge gözüyle bakmaktaydı. Daha sonra koruluktan ayrılan Govinda kayıkçının bulunduğu yere doğru yola koyuldu, kayıkçıyı görmeyi çok istiyordu. Çünkü yaşam boyu her ne kadar tarikat kurallarının dışına çıkmamış, ayrıca genç keşişlerden yaşı ve alçakgönüllülüğü dolayısıyla büyük bir saygı görmüşse de, yüreğindeki tedirginlik sürüp gitmiş, arayışları bir türlü sona ermemişti.
Irmağa varan Govinda, kendisini karşıya geçirmesini istedi yaşlı kayıkçıdan, karşı kıyıda kayıktan indiklerinde ona şöyle söyledi: "Biz keşiş ve hacılara pek çok iyiliğin dokunuyor, bizlerden pek çoğunu bir kıyıdan öbür kıyıya taşıdın. Yoksa sen de, kayıkçı, doğru yolu arayan biri mısın?
Siddhartha, yaşlı gözleriyle gülümseyerek cevap verdi: "Bu yaşında bile ve Gotama keşişlerinin giysisi varken üzerinde, kendine hâlâ arayan biri mi diyorsun, ey saygıdeğer kişi!"
"Yaşlı olmaya yaşlıyım," dedi Govinda, "ama arayışlarım sona ermedi. Hiçbir zaman da sona ermeyecek, anlaşılan benim yazgım bu. Sen de, bana öyle geliyor ki, aramışsın. Bana hiçbir şey söylemeyecek misin, dostum?"
"Sana ne söyleyebilirim ki, saygıdeğer kişi?" diye cevap verdi Siddhartha. "Olsa olsa kendini aramaya fazla verdiğini mi? Aramaktan bulma fırsatını bir türlü yakalayamayacağını mı?"
"Nasıl yani?" diye sordu Govinda.
"Bir kimse arıyorsa, gözü aradığı şeyden başkasını görmez çokluk, bir türlü bulmayı beceremez, dışardan hiçbir şeyi alıp kendi içine aktaramaz, çünkü aklı fikri aradığı şeydedir hep, çünkü bir amacı vardır, çünkü bu amacın büyüsüne kapılmıştır. Aramak, bir amacı olmak demektir. Bulmaksa özgür olmak, dışa açık bulunmak, hiçbir amacı olmamak. Sen, ey saygıdeğer kişi, belki gerçekten arayan birisin, çünkü amacının peşinde koştuğundan hemen gözünün önündeki bazı şeyleri görmüyorsun."
"Hâlâ pek anlamadım söylediğini," dedi Govinda
rica edercesine, "Ne demek istiyorsun bu sözlerle?"
Siddhartha şöyle cevap verdi: "Bir zaman, ey saygıdeğer kişi, pek çok yıl önce bir ara yine buraya gelmiş, ırmak kıyısında yatan birini görerek yanı başına oturmuş, uykusuna göz kulak olmuştun. Ama, dostum Govinda, o uyuyan kişiyi görünce tanıyamadm."
Keşiş Govinda, hayretle, âdeta büyülenmiş gibi kayıkçının gözlerinin içine baktı.
"Yoksa sen Siddhartha mısın?" diye sordu çekingen bir sesle. "Seni bu kez de tanıyamadım demek! Seni yürekten selamlarım, Siddhartha, seni tekrar karşımda görmek beni ne kadar sevindirdi bilsen! Çok değişmişsin, dostum. - Demek kayıkçılık yapıyorsun şimdi?"
Irmağa varan Govinda, kendisini karşıya geçirmesini istedi yaşlı kayıkçıdan, karşı kıyıda kayıktan indiklerinde ona şöyle söyledi: "Biz keşiş ve hacılara pek çok iyiliğin dokunuyor, bizlerden pek çoğunu bir kıyıdan öbür kıyıya taşıdın. Yoksa sen de, kayıkçı, doğru yolu arayan biri mısın?
Siddhartha, yaşlı gözleriyle gülümseyerek cevap verdi: "Bu yaşında bile ve Gotama keşişlerinin giysisi varken üzerinde, kendine hâlâ arayan biri mi diyorsun, ey saygıdeğer kişi!"
"Yaşlı olmaya yaşlıyım," dedi Govinda, "ama arayışlarım sona ermedi. Hiçbir zaman da sona ermeyecek, anlaşılan benim yazgım bu. Sen de, bana öyle geliyor ki, aramışsın. Bana hiçbir şey söylemeyecek misin, dostum?"
"Sana ne söyleyebilirim ki, saygıdeğer kişi?" diye cevap verdi Siddhartha. "Olsa olsa kendini aramaya fazla verdiğini mi? Aramaktan bulma fırsatını bir türlü yakalayamayacağını mı?"
"Nasıl yani?" diye sordu Govinda.
"Bir kimse arıyorsa, gözü aradığı şeyden başkasını görmez çokluk, bir türlü bulmayı beceremez, dışardan hiçbir şeyi alıp kendi içine aktaramaz, çünkü aklı fikri aradığı şeydedir hep, çünkü bir amacı vardır, çünkü bu amacın büyüsüne kapılmıştır. Aramak, bir amacı olmak demektir. Bulmaksa özgür olmak, dışa açık bulunmak, hiçbir amacı olmamak. Sen, ey saygıdeğer kişi, belki gerçekten arayan birisin, çünkü amacının peşinde koştuğundan hemen gözünün önündeki bazı şeyleri görmüyorsun."
"Hâlâ pek anlamadım söylediğini," dedi Govinda
rica edercesine, "Ne demek istiyorsun bu sözlerle?"
Siddhartha şöyle cevap verdi: "Bir zaman, ey saygıdeğer kişi, pek çok yıl önce bir ara yine buraya gelmiş, ırmak kıyısında yatan birini görerek yanı başına oturmuş, uykusuna göz kulak olmuştun. Ama, dostum Govinda, o uyuyan kişiyi görünce tanıyamadm."
Keşiş Govinda, hayretle, âdeta büyülenmiş gibi kayıkçının gözlerinin içine baktı.
"Yoksa sen Siddhartha mısın?" diye sordu çekingen bir sesle. "Seni bu kez de tanıyamadım demek! Seni yürekten selamlarım, Siddhartha, seni tekrar karşımda görmek beni ne kadar sevindirdi bilsen! Çok değişmişsin, dostum. - Demek kayıkçılık yapıyorsun şimdi?"
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder