Kitabın 256. ve 257. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Amelia kaçırılmasından bu yana ilk kez Richard'ı gördüğünde birden dengesini kaybetti.
Parlak pirinç düğmeli, etkileyici bir kırmızı üniforma giymişti. Ayağında da göz alacak derecede cilalı uzun siyah çizmeler vardı. Amelianın babasının gençlik günlerindeki haline benziyordu ve bunu fark etmek onu fena halde sardı. Sarışın ve dikkat çekecek kadar yakışıklı olan Richard, devasa salon boyunca, adımları yankılanarak etkileyici bir güvenle yürüdü. Gri gözleri tüm bu zaman boyunca Dun-can'a sabitlenmişti.
Fergus, Gawyn ve Angus, Bennett'ın arkasından girdiler ve odanın arka tarafında yerlerini aldılar.
Amelia'nın kalbi hızla çarpmaya başladı. Onların bugün şatoda olduklarından haberi yoktu. Amaçları neydi? Dun-can niye onları burada istemişti?
Richard önlerinde durdu ve kuralına uygun olarak eğildi. Puncan tek kelime etmeden, ipekli ve süslü giysisi içinde, tahtında büyük ve güçlü bir kral gibi oturdu.
Çok uzun bir süre, kimse konuşmadı ve Amelia kalbinin göğsünden fırlayacağını sandı. İstemsizce bir elini Dun-carîın sandalyesinin arkasına dayadı.
"Leydi Amelia ile özel olarak görüşmek istiyorum," dedi Richard.
"İsteğin reddedildi."
Amelia müstakbel kocasının saygısız davranışının fena halde farkındaydı. Endişeli bir halde amcasına baktı ama yaşlı adam istifini bozmadı.
Richard'ın yanakları sinirden kızardı ve gözleri Ame-lia'ya çevrildi. "İyi misin canım?"
"Evet," dedi Amelia. Richard'ın samimiyeti onu rahatsız etmişti. Resmi olarak nişanlarını sona erdirmişti. Artık onun "canı" değildi.
Richard dikkatini Duncan'a yöneltti. "Onursuzca davranıyorsunuz, lordum."
"Canım nasıl isterse öyle davranacağım, Bennett, özellikle de bu seni rahatsız ediyorsa."
"Duncan..." diye fısıldadı Amelia, sadece ona verdiği sözü anımsatmaya çalışarak.
Duncan sandalyesinde hızla döndü ve suçlarcasma hiddetle baktı, sanki bu hareketiyle onu olabilecek en kötü şekilde aldatmıştı. Ardından Duncan ayağa kalktı ve sertçe kaideden aşağı indi.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Parlak pirinç düğmeli, etkileyici bir kırmızı üniforma giymişti. Ayağında da göz alacak derecede cilalı uzun siyah çizmeler vardı. Amelianın babasının gençlik günlerindeki haline benziyordu ve bunu fark etmek onu fena halde sardı. Sarışın ve dikkat çekecek kadar yakışıklı olan Richard, devasa salon boyunca, adımları yankılanarak etkileyici bir güvenle yürüdü. Gri gözleri tüm bu zaman boyunca Dun-can'a sabitlenmişti.
Fergus, Gawyn ve Angus, Bennett'ın arkasından girdiler ve odanın arka tarafında yerlerini aldılar.
Amelia'nın kalbi hızla çarpmaya başladı. Onların bugün şatoda olduklarından haberi yoktu. Amaçları neydi? Dun-can niye onları burada istemişti?
Richard önlerinde durdu ve kuralına uygun olarak eğildi. Puncan tek kelime etmeden, ipekli ve süslü giysisi içinde, tahtında büyük ve güçlü bir kral gibi oturdu.
Çok uzun bir süre, kimse konuşmadı ve Amelia kalbinin göğsünden fırlayacağını sandı. İstemsizce bir elini Dun-carîın sandalyesinin arkasına dayadı.
"Leydi Amelia ile özel olarak görüşmek istiyorum," dedi Richard.
"İsteğin reddedildi."
Amelia müstakbel kocasının saygısız davranışının fena halde farkındaydı. Endişeli bir halde amcasına baktı ama yaşlı adam istifini bozmadı.
Richard'ın yanakları sinirden kızardı ve gözleri Ame-lia'ya çevrildi. "İyi misin canım?"
"Evet," dedi Amelia. Richard'ın samimiyeti onu rahatsız etmişti. Resmi olarak nişanlarını sona erdirmişti. Artık onun "canı" değildi.
Richard dikkatini Duncan'a yöneltti. "Onursuzca davranıyorsunuz, lordum."
"Canım nasıl isterse öyle davranacağım, Bennett, özellikle de bu seni rahatsız ediyorsa."
"Duncan..." diye fısıldadı Amelia, sadece ona verdiği sözü anımsatmaya çalışarak.
Duncan sandalyesinde hızla döndü ve suçlarcasma hiddetle baktı, sanki bu hareketiyle onu olabilecek en kötü şekilde aldatmıştı. Ardından Duncan ayağa kalktı ve sertçe kaideden aşağı indi.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder