Kitabın 198. ve 199. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
"Şey, hım..." Warren benimkinin yan tarafındakî dolap-lara yaslandı.
Cümlenin devamı gelmeyince, "Evet?" dedim. "Dans için kendine bir kavalye buldun mu?" Başımı hayır anlamında salladım. "Noah hepsini korkutup kaçırdı."
Gergin bir kahkaha attı. "Ha, peki... Şey, düşünüyordum da... Benimle gitmek ister misin?"
"Arkadaş olarak mı, yoksa?.."
"Arkadaş olarak değil de flört gibi düşünmüştüm," dedi.
Öyle gergin görünüyordu ki. Gülümsedim. Normalde oldukça kendine güvenen biriydi.
"Bilmiyorum, Warren..."
"Şey, istersen arkadaş olarak da gidebiliriz?'1
"Şöyle yapalım mı, eğer başka birini bulamazsan, o zaman seninle gelirim, ne dersin? Ama seninle gitmek isteyen bir sürü kız çıkacağına eminim." Tekrar gülümsedim.
Biraz düşkırıklığına uğramış gibiydi ama o da bana gülümsedi. "Bu sözünü unutma."
"Peki," diye güldüm. "Bol şans."
"Şansa ihtiyacım olacak," dedi. "İlanlar çıkar çıkmaz, herkes alelacele birilerini buldu. Artık sadece bir haftam var."
"Biliyorum. Bu çok saçma. Ben elbisemi bile daha bu cumartesi aldım."
"Gerçekten mi?"
Başımı salladım.
"Bakalım kendime birilerini bulabilecek miyim? Sonra görüşürüz, Elle."
Dolabımı kapadım ve arkama döndüm. Thomas aniden yanımda belirince korkudan zıpladım. Bana gülümsüyordu, daha doğrusu pis pis sırıtıyordu. "Selam, Elle."
"Selam..." Oradan hızla uzaklaşmakla, ona defolup gitmesini söylemek arasında kalmıştım ama bunu yapacak cesareti kendimde bulamadım, O sırada Noah'nın benim fazla iyi niyetli olmamla ilgili söyledikleri aklıma geldi. Bu da öyle zamanlardan biriydi anlaşılan.
Başıyla Warren'ı işaret ederek, "Ee, onu niye geri çevirdin?"
diye sordu.
"Bu seni hiç ilgilendirmez," diye çıkıştım. "İzninle..." Yanından geçmeye çalıştım ama yolumu tıkamıştı. Diğer taraftan dolanmaya çalıştım ama yine önüme geçti. Tam öfkeyle ona çıkışacağım sırada, ileri doğru bir adım attı ve beni dolaplara doğru sıkıştırdı.
"O zaman benimle birlikte gitmeye ne dersin?"
"Hayır, teşekkürler."
"Aa, hadi ama Elle, neden olmasın?" diye sordu. Kendine hâlâ fazlasıyla güveniyordu ve ısrarcıydı. "Senin bir kavalyen yok, benim de yok. Neden olmasın?"
"Seninle gitmek istemiyorum. Anladın mı?"
Tartışmaya devam etmek üzereydi ki, birisi onu dolaplara yapıştırdı. Korkuyla irkildim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.
Noah tehditkâr bir sesle, 'Düş kızın yakasından," dedi.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Cümlenin devamı gelmeyince, "Evet?" dedim. "Dans için kendine bir kavalye buldun mu?" Başımı hayır anlamında salladım. "Noah hepsini korkutup kaçırdı."
Gergin bir kahkaha attı. "Ha, peki... Şey, düşünüyordum da... Benimle gitmek ister misin?"
"Arkadaş olarak mı, yoksa?.."
"Arkadaş olarak değil de flört gibi düşünmüştüm," dedi.
Öyle gergin görünüyordu ki. Gülümsedim. Normalde oldukça kendine güvenen biriydi.
"Bilmiyorum, Warren..."
"Şey, istersen arkadaş olarak da gidebiliriz?'1
"Şöyle yapalım mı, eğer başka birini bulamazsan, o zaman seninle gelirim, ne dersin? Ama seninle gitmek isteyen bir sürü kız çıkacağına eminim." Tekrar gülümsedim.
Biraz düşkırıklığına uğramış gibiydi ama o da bana gülümsedi. "Bu sözünü unutma."
"Peki," diye güldüm. "Bol şans."
"Şansa ihtiyacım olacak," dedi. "İlanlar çıkar çıkmaz, herkes alelacele birilerini buldu. Artık sadece bir haftam var."
"Biliyorum. Bu çok saçma. Ben elbisemi bile daha bu cumartesi aldım."
"Gerçekten mi?"
Başımı salladım.
"Bakalım kendime birilerini bulabilecek miyim? Sonra görüşürüz, Elle."
Dolabımı kapadım ve arkama döndüm. Thomas aniden yanımda belirince korkudan zıpladım. Bana gülümsüyordu, daha doğrusu pis pis sırıtıyordu. "Selam, Elle."
"Selam..." Oradan hızla uzaklaşmakla, ona defolup gitmesini söylemek arasında kalmıştım ama bunu yapacak cesareti kendimde bulamadım, O sırada Noah'nın benim fazla iyi niyetli olmamla ilgili söyledikleri aklıma geldi. Bu da öyle zamanlardan biriydi anlaşılan.
Başıyla Warren'ı işaret ederek, "Ee, onu niye geri çevirdin?"
diye sordu.
"Bu seni hiç ilgilendirmez," diye çıkıştım. "İzninle..." Yanından geçmeye çalıştım ama yolumu tıkamıştı. Diğer taraftan dolanmaya çalıştım ama yine önüme geçti. Tam öfkeyle ona çıkışacağım sırada, ileri doğru bir adım attı ve beni dolaplara doğru sıkıştırdı.
"O zaman benimle birlikte gitmeye ne dersin?"
"Hayır, teşekkürler."
"Aa, hadi ama Elle, neden olmasın?" diye sordu. Kendine hâlâ fazlasıyla güveniyordu ve ısrarcıydı. "Senin bir kavalyen yok, benim de yok. Neden olmasın?"
"Seninle gitmek istemiyorum. Anladın mı?"
Tartışmaya devam etmek üzereydi ki, birisi onu dolaplara yapıştırdı. Korkuyla irkildim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.
Noah tehditkâr bir sesle, 'Düş kızın yakasından," dedi.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder