Kitabın 268. ve 269. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
"Tabii ki Hannah'nın odasında sana bir yer yatağı yapabiliriz."
Bana fikrimi sormamaları biraz acayipti.
"Peki, eğer gerçekten sorun değilse, kalmayı isterim."
Onlardan çok bana soruyor, diye düşündüm.
"Tabii ki sorun değil," dedim. "Stella'da olan M&S bisküvilerinden bizde yok ama."
Büyükannemin bozulduğunu görebiliyordum. "Ben hiçbir zaman Stella'dan hoşlanmadım. Çok acımasız biri."
"Belki de Öyle olmak zorundadır," dedi Casper gerçekçi bir şekilde. Ve laf orada kaldı.
Eğer annemle babam tatilde tanıştığım bir çocuğun odamda kalmasından rahatsızlık duydularsa da bunu göstermediler.
Yatağa uzandığımda, Pax ve Stella'nın şu an ne yapıyor olduklarını merak ettim. Acaba Tiffany'de Kahvaltı poste-riyle yatağın altında sakladığı Beanie bebek koleksiyonunun olduğu buz mavisi yatak odasında tutkulu bir şekilde sevişiyorlar mıydı? Muhtemelen,
Karanlıkta biraz konuştuk ve sonunda laf Stella ve Pax'e geldi.
"Kıskanıyor musun?" diye sordu Casper.
Gözlerimi kapadım ve teknede Pax'i gördüğüm ilk anı düşündüm.
"Belki. Evet, sanırım kıskanıyorum ama Pax'i değil. Sadece birbirlerine yakışmalarını kıskanıyorum."
"Öyle mi dersin?" Sesinde şüphe vardı.
'Ve ben de yakıştığım biriyle birlikte olmak istiyorum."
Sam'den bahsetmeye gerek yoktu. Pax'in Casper'a festivalde yaşananları anlattığından emindim. Işığın kapalı olmasına rağmen, kitap rafındaki The BFG'ye baktım, arkasında Sam'le çektirdiğimiz Polaroid saklıydı.
"Düşündüğün kişi olmamasına üzüldüm."
Somurtarak ona döndüm. "Istakozum nerede?" Casper'dan çok evrene yöneltilmiş retorik bir soruydu. Neyin?"
Istakozum," dedim kelimeyi uzatarak ve şımarık bir çocuk gibi nevresimi yumruklayarak yalandan hayıflandım.
Güldü. "Istakoz ne be?"
"Istakozlar Ömür boyu tek eşlidirler. Ben de kendi ıstakozumla tanışmak istiyorum."
Casper kafasını salladı. "Öncelikle, hayır değiller, ikinci olarak da..."
Yatakta doğruldum ve ona baktım. "Ne?"
"Ne?" diye tekrarladı sorumu, masumca.
"Tek eşli değiller derken ne demek istiyorsun? Tabii ki tek eşliler. Bu doğru. Kesinlikle, yüzde yüz doğru."
"Deniz biyolojisi okuyacak olan benim ve sana yüzde yüz öyle olmadıklarını söylüyorum."
Kendimi tekrar yatağa atarak gözlerimi tavana diktim, boş boş bakıyordum. "Nasıl olur da, sekizinci sınıftan beri tüm hayatımı bir yalan üzerine kurarım? Tipik ben."
"Bir dakika," dedi Casper. "Sekizinci sınıftan beri tüm hayatını ıstakozların ömür boyu tek eşli kaldığına dair yanlış olan bir varsayım üzerine mi kurdun?" Evet.
"O zaman, bundan sonra hayatını bir şeyin üzerine kurmadan önce Google'a danışmanı öneririm."
Telefonunu çıkardı ve birkaç saniye sonra bir listeyi yüksek sesle okumaya başladı.
Bana fikrimi sormamaları biraz acayipti.
"Peki, eğer gerçekten sorun değilse, kalmayı isterim."
Onlardan çok bana soruyor, diye düşündüm.
"Tabii ki sorun değil," dedim. "Stella'da olan M&S bisküvilerinden bizde yok ama."
Büyükannemin bozulduğunu görebiliyordum. "Ben hiçbir zaman Stella'dan hoşlanmadım. Çok acımasız biri."
"Belki de Öyle olmak zorundadır," dedi Casper gerçekçi bir şekilde. Ve laf orada kaldı.
Eğer annemle babam tatilde tanıştığım bir çocuğun odamda kalmasından rahatsızlık duydularsa da bunu göstermediler.
Yatağa uzandığımda, Pax ve Stella'nın şu an ne yapıyor olduklarını merak ettim. Acaba Tiffany'de Kahvaltı poste-riyle yatağın altında sakladığı Beanie bebek koleksiyonunun olduğu buz mavisi yatak odasında tutkulu bir şekilde sevişiyorlar mıydı? Muhtemelen,
Karanlıkta biraz konuştuk ve sonunda laf Stella ve Pax'e geldi.
"Kıskanıyor musun?" diye sordu Casper.
Gözlerimi kapadım ve teknede Pax'i gördüğüm ilk anı düşündüm.
"Belki. Evet, sanırım kıskanıyorum ama Pax'i değil. Sadece birbirlerine yakışmalarını kıskanıyorum."
"Öyle mi dersin?" Sesinde şüphe vardı.
'Ve ben de yakıştığım biriyle birlikte olmak istiyorum."
Sam'den bahsetmeye gerek yoktu. Pax'in Casper'a festivalde yaşananları anlattığından emindim. Işığın kapalı olmasına rağmen, kitap rafındaki The BFG'ye baktım, arkasında Sam'le çektirdiğimiz Polaroid saklıydı.
"Düşündüğün kişi olmamasına üzüldüm."
Somurtarak ona döndüm. "Istakozum nerede?" Casper'dan çok evrene yöneltilmiş retorik bir soruydu. Neyin?"
Istakozum," dedim kelimeyi uzatarak ve şımarık bir çocuk gibi nevresimi yumruklayarak yalandan hayıflandım.
Güldü. "Istakoz ne be?"
"Istakozlar Ömür boyu tek eşlidirler. Ben de kendi ıstakozumla tanışmak istiyorum."
Casper kafasını salladı. "Öncelikle, hayır değiller, ikinci olarak da..."
Yatakta doğruldum ve ona baktım. "Ne?"
"Ne?" diye tekrarladı sorumu, masumca.
"Tek eşli değiller derken ne demek istiyorsun? Tabii ki tek eşliler. Bu doğru. Kesinlikle, yüzde yüz doğru."
"Deniz biyolojisi okuyacak olan benim ve sana yüzde yüz öyle olmadıklarını söylüyorum."
Kendimi tekrar yatağa atarak gözlerimi tavana diktim, boş boş bakıyordum. "Nasıl olur da, sekizinci sınıftan beri tüm hayatımı bir yalan üzerine kurarım? Tipik ben."
"Bir dakika," dedi Casper. "Sekizinci sınıftan beri tüm hayatını ıstakozların ömür boyu tek eşli kaldığına dair yanlış olan bir varsayım üzerine mi kurdun?" Evet.
"O zaman, bundan sonra hayatını bir şeyin üzerine kurmadan önce Google'a danışmanı öneririm."
Telefonunu çıkardı ve birkaç saniye sonra bir listeyi yüksek sesle okumaya başladı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder