Kitabın 144. ve 145. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
HİNT KEMENT NUMARASI
Hafıza İllüzyonları
Buhar çağı mühendislerinin uçak, otomobil ve sinemanın ilk örneklerini geliştirdikleri 1890'lar icatların bereketli çağı olarak anılır. Wilhelm Roentgen röntgen ışınlarını buldu, Marie ve Pierre Curie radyoaktiviteyi keşfetti ve William James psikolojinin ilkelerini tanımladı. Okuyucuların Sherlock Holmes, Drakula ve Rudyard Kipling'in Orman Kitabı'yla akılları başlarından gitmişti. Ancak ruh çağırma seansları, psişik ışıklar, ölülerden gelen sesler ve Doğu'nun karanlık gizleriyle dolu modern spiritüalizme dalmış milyonlarca kişi için en iyi yenilik nefes kesen sihir gösterisi Hint Kement Numarası olmuş olabilir.
Chicago Tribune 8 Ağustos 1890'da bu numaranın ilk resmi kaydını yayımladı. İki Yale öğrencisi, bir sanatçı ve bir fotoğrafçı bir Hint fakirinin gri bir kement topunu dizlerinin arkasından çıkarıp, serbest ucunu dişleri arasında tutup, topu gökyüzüne doğru fırlattığını gördüklerinde Hindistan'da seyahatteydiler. Kement topu diğer ucu görüş alanından çıkana kadar açılmaya devam etti. 'Yaklaşık altı yaşında' küçük bir çocuk kemende tırmandı. Çocuk 10-12 metre tırmandıktan sonra ortadan kayboldu. Puf. Bu olay gün ışığında açık alanda gerçekleşmişti, gizli teller ya da destekleyen aletler saklanamazdı. Sanatçı olayın resmini çizdi. Fotoğrafçı fotoğraflar çekti. Ancak fotoğraflar tab edilince, ortada ne kement vardı ne de çocuk. Sadece ortada bir Hint fakiri yerde oturuyordu. Meçhul yazar bu olaya bir açıklama önerdi. Hint fakiri bütün kalabalığı hipnotize etmiş olmalıydı, ama fotoğraf makinesini hipnotize edememişti.
Bu numara üzerinde birkaç yıl önce bir yazı yazmış olan Teller'e göre bu hikayenin dahiyane tarafı birçok okuyucunun modernizm pozlarını bozmadan oryantal gizem içinde yuvarlanmalarını sağlaması idi.1 Yeni Çağ için karşılıklı enerji ne ise Viktorya Çağı için de hipnotizma oydu: uçuk kaçık inançların geniş kapsamlı açıklaması. Yerçekimine karşı gelen nefes kesici bir mucizeyi tasvir edip sonra da bu mucizenin aynı ölçüde gizemli ancak Batı bilimsel çerçevesine sahip hipnotizma sonucu olduğunun açıklanmasıyla gözden düşürülmeye çalışılması, Tribune okurlarının hem gizeme inanıp hem de maskesini, düşürmelerine olanak sağladı.
Makalenin yayımlanmasından dört ay sonra İngiliz haftalık dergilerinden birinin editörü Tribune'den Yale öğrencilerinden biriyle konuşabilmek için izin istedi. Makalenin yazarından bir özür cevabı geldi: "Bana söylendiğine göre kısa öyküm hayal ettiğimden de yoğun ilgi gördü ve birçok kişi mükemmel bir şekilde doğru olduğunu kabul etti. Özür dilerim, yalnız bazı kişiler yanılmış olmalı."
Başka bir deyişle hikaye uydurmaydı. Bu imkânsız bir numara. Ne şimdi yapılabilir ne de daha önce yapılabilirdi. Sihirbazlık tarihçileri makalenin yazarının sonradan United States Secret Service'in [ABD Gizli Servisi] ilk yöneticisi olarak çevirdiği entrikalar ve Makyavelci planlarıyla ünlü yetenekli yalancı John Elbert Wîlke olduğu görüşünde. Bu hikayeyi gazetenin tirajını artırmak için yazmıştı. Daha sonra Wilke hikayenin 'bir teoriyi eğlendirici bir şekilde sunmak için yazılmış' olduğunu belirten bir geri çekme yazısı yayımladı. Geri çekme köşe yazısının künyesi Fred S. Ellmore idi (daha çok makale satmak gibi).
Ancak Wilke'nin geri çekme yazısı çok geç gelmişti. Hikaye çoktan virüs gibi yayılmıştı. İnternetin bilgilerin anında yayılmasını sağlamaya başlamasından çok önce, Hint kement numarası haberleri tüm dünyaya yayılmıştı, ancak bu yayılma sadece birkaç dakika yerine birkaç ay almıştı.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz.Hafıza İllüzyonları
Buhar çağı mühendislerinin uçak, otomobil ve sinemanın ilk örneklerini geliştirdikleri 1890'lar icatların bereketli çağı olarak anılır. Wilhelm Roentgen röntgen ışınlarını buldu, Marie ve Pierre Curie radyoaktiviteyi keşfetti ve William James psikolojinin ilkelerini tanımladı. Okuyucuların Sherlock Holmes, Drakula ve Rudyard Kipling'in Orman Kitabı'yla akılları başlarından gitmişti. Ancak ruh çağırma seansları, psişik ışıklar, ölülerden gelen sesler ve Doğu'nun karanlık gizleriyle dolu modern spiritüalizme dalmış milyonlarca kişi için en iyi yenilik nefes kesen sihir gösterisi Hint Kement Numarası olmuş olabilir.
Chicago Tribune 8 Ağustos 1890'da bu numaranın ilk resmi kaydını yayımladı. İki Yale öğrencisi, bir sanatçı ve bir fotoğrafçı bir Hint fakirinin gri bir kement topunu dizlerinin arkasından çıkarıp, serbest ucunu dişleri arasında tutup, topu gökyüzüne doğru fırlattığını gördüklerinde Hindistan'da seyahatteydiler. Kement topu diğer ucu görüş alanından çıkana kadar açılmaya devam etti. 'Yaklaşık altı yaşında' küçük bir çocuk kemende tırmandı. Çocuk 10-12 metre tırmandıktan sonra ortadan kayboldu. Puf. Bu olay gün ışığında açık alanda gerçekleşmişti, gizli teller ya da destekleyen aletler saklanamazdı. Sanatçı olayın resmini çizdi. Fotoğrafçı fotoğraflar çekti. Ancak fotoğraflar tab edilince, ortada ne kement vardı ne de çocuk. Sadece ortada bir Hint fakiri yerde oturuyordu. Meçhul yazar bu olaya bir açıklama önerdi. Hint fakiri bütün kalabalığı hipnotize etmiş olmalıydı, ama fotoğraf makinesini hipnotize edememişti.
Bu numara üzerinde birkaç yıl önce bir yazı yazmış olan Teller'e göre bu hikayenin dahiyane tarafı birçok okuyucunun modernizm pozlarını bozmadan oryantal gizem içinde yuvarlanmalarını sağlaması idi.1 Yeni Çağ için karşılıklı enerji ne ise Viktorya Çağı için de hipnotizma oydu: uçuk kaçık inançların geniş kapsamlı açıklaması. Yerçekimine karşı gelen nefes kesici bir mucizeyi tasvir edip sonra da bu mucizenin aynı ölçüde gizemli ancak Batı bilimsel çerçevesine sahip hipnotizma sonucu olduğunun açıklanmasıyla gözden düşürülmeye çalışılması, Tribune okurlarının hem gizeme inanıp hem de maskesini, düşürmelerine olanak sağladı.
Makalenin yayımlanmasından dört ay sonra İngiliz haftalık dergilerinden birinin editörü Tribune'den Yale öğrencilerinden biriyle konuşabilmek için izin istedi. Makalenin yazarından bir özür cevabı geldi: "Bana söylendiğine göre kısa öyküm hayal ettiğimden de yoğun ilgi gördü ve birçok kişi mükemmel bir şekilde doğru olduğunu kabul etti. Özür dilerim, yalnız bazı kişiler yanılmış olmalı."
Başka bir deyişle hikaye uydurmaydı. Bu imkânsız bir numara. Ne şimdi yapılabilir ne de daha önce yapılabilirdi. Sihirbazlık tarihçileri makalenin yazarının sonradan United States Secret Service'in [ABD Gizli Servisi] ilk yöneticisi olarak çevirdiği entrikalar ve Makyavelci planlarıyla ünlü yetenekli yalancı John Elbert Wîlke olduğu görüşünde. Bu hikayeyi gazetenin tirajını artırmak için yazmıştı. Daha sonra Wilke hikayenin 'bir teoriyi eğlendirici bir şekilde sunmak için yazılmış' olduğunu belirten bir geri çekme yazısı yayımladı. Geri çekme köşe yazısının künyesi Fred S. Ellmore idi (daha çok makale satmak gibi).
Ancak Wilke'nin geri çekme yazısı çok geç gelmişti. Hikaye çoktan virüs gibi yayılmıştı. İnternetin bilgilerin anında yayılmasını sağlamaya başlamasından çok önce, Hint kement numarası haberleri tüm dünyaya yayılmıştı, ancak bu yayılma sadece birkaç dakika yerine birkaç ay almıştı.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder