Kitabın 392. ve 393. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Jondalar ve Ayla birlikte Kurt'un peşinden koştu. Yakına girdiklerinde adarın otladığı tarlanın yakınındaki barınağın önünde birkaç kişi gördüler. Daha yakına girince ürkütücü olmasa komik sayılabilecek bir manzara ile karşılaştılar. Jonayla genç tayı korumak için önünde durmuş ve kollarını iki yana açmıştı. Karşısında eli mızraklı altı veya yedi adam vardı. Fırtına ve Yarışçı daha geriden olan biteni izliyordu.
Ayla, "Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?" diye bağırdı. Mızrak fırlatıcısı yanında olmadığı için sapanını çıkarttı.
Adamlardan biri, "Sen ne yaptığını sanıyorsun? Biz bu atları avlıyoruz," dedi. Kadının garip aksanını duyunca ekledi. "Kim bilmek istiyor:
Ayla, "Zelandonii'nin Dokuzuncu Mağarasından Ayla," dedi. 'Ve bu atları avlayamazsınız. Özel hayvanlar olduklarını görmüyor musunuz?"
"Özel olmalarının sebebi nedir? Bence sıradan atlardan bir farkları yok,"
Jondalar, "Gözlerinizi açıp bakın," dedi. "Daha önce bir çocuk için yerinde hareketsiz kalan bir at gördünüz mü? Sizi görünce neden kaçmadılar?"
"Belki de bizim ne yapmaya çalıştığımızı anlamayacak kadar aptaldırlar."
Jondalar, "Belki de siz ne gördüğünüzü anlamayacak kadar aptalsınız," dedi. Grup adına konuşan küstah gence sinirlenmeye başladı.
Jondalar bir ıslık çaldı ve avcılar aygırın uzun boylu sarışın adamın yanına gittiğini gördü. Jondalar atın önünde dikildi ve mızrak fırlatıcısını eline aldı ama silahı adamlara doğrultmadı.
Ayla kızıyla adamların arasına girdi ve Kurt'a işaret etti. Sonra, "Atları koru," diye ekledi. Kurt dişlerini çıkarttı ve adamlara hırladı. Adamlar bir araya gelip birkaç adım geriledi. Ayla, Jonayla'yı aldı ve Gri'nin sırtına koydu. Sonra Fırtına'yi yelesinden tuttu ve bir bacağını üzerine atıp tepesine çıktı. Kadının her bir eylemiyle avcılar daha da şaşırdı.
Genç avcı, "Bunu nasıl yaptın?" diye sordu.
Ayla, "Size bunların özel atlar olduğunu ve bunları avlayamaya-cağınızı söyledim," dedi.
"Sen Zelandoni misin?"
Jondalar, "O bir çırak, Zelandoni olmak için eğitim alıyor," dedi. 'Birazdan burada olacak Büyük Toprak Anaya Hizmet Edenlerin Birincisi'nin Birinci Çırağı.
"Birinci burada mı?"
Jondalar, "Evet, burada," dedi. Adama daha yakından baktı. Hepsi gençti, erkekliğe yeni adım atmışlardı ve muhtemelen Yaz Toplantısı'nda erkeklerin barınaklarından birinde birlikte kalıyorlardı. Toplantı bu sene ziyaret edecekleri bir sonraki Kutsal Yer'in yakınında yapılıyordu. "Siz Yaz Toplantısı'ndaki erkekler barınağından biraz uzakta değil misiniz?" diye sordu.
Genç adanı, "Bunu nereden bildin?" diye sordu. "Bizi tanımıyorsun ki."
"Tahmin etmesi zor değil. Yaz Toplantısı zamanında aynı yaştaki gençler annelerinin evinden ayrılıp aynı yerde kalmaya karar verir. Ne kadar bağımsız olduğunu göstermek isterler, sonra da avlanıp ailelerine biraz et götürmeye karar verirler. Ama şansınız şimdiye kadar yaver gitmedi ve acıktınız, değil mi?"
Genç adam, "Bunu nereden biliyorsun? Sen de Zelandoni misin?" diye sordu.
Ayla, "Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?" diye bağırdı. Mızrak fırlatıcısı yanında olmadığı için sapanını çıkarttı.
Adamlardan biri, "Sen ne yaptığını sanıyorsun? Biz bu atları avlıyoruz," dedi. Kadının garip aksanını duyunca ekledi. "Kim bilmek istiyor:
Ayla, "Zelandonii'nin Dokuzuncu Mağarasından Ayla," dedi. 'Ve bu atları avlayamazsınız. Özel hayvanlar olduklarını görmüyor musunuz?"
"Özel olmalarının sebebi nedir? Bence sıradan atlardan bir farkları yok,"
Jondalar, "Gözlerinizi açıp bakın," dedi. "Daha önce bir çocuk için yerinde hareketsiz kalan bir at gördünüz mü? Sizi görünce neden kaçmadılar?"
"Belki de bizim ne yapmaya çalıştığımızı anlamayacak kadar aptaldırlar."
Jondalar, "Belki de siz ne gördüğünüzü anlamayacak kadar aptalsınız," dedi. Grup adına konuşan küstah gence sinirlenmeye başladı.
Jondalar bir ıslık çaldı ve avcılar aygırın uzun boylu sarışın adamın yanına gittiğini gördü. Jondalar atın önünde dikildi ve mızrak fırlatıcısını eline aldı ama silahı adamlara doğrultmadı.
Ayla kızıyla adamların arasına girdi ve Kurt'a işaret etti. Sonra, "Atları koru," diye ekledi. Kurt dişlerini çıkarttı ve adamlara hırladı. Adamlar bir araya gelip birkaç adım geriledi. Ayla, Jonayla'yı aldı ve Gri'nin sırtına koydu. Sonra Fırtına'yi yelesinden tuttu ve bir bacağını üzerine atıp tepesine çıktı. Kadının her bir eylemiyle avcılar daha da şaşırdı.
Genç avcı, "Bunu nasıl yaptın?" diye sordu.
Ayla, "Size bunların özel atlar olduğunu ve bunları avlayamaya-cağınızı söyledim," dedi.
"Sen Zelandoni misin?"
Jondalar, "O bir çırak, Zelandoni olmak için eğitim alıyor," dedi. 'Birazdan burada olacak Büyük Toprak Anaya Hizmet Edenlerin Birincisi'nin Birinci Çırağı.
"Birinci burada mı?"
Jondalar, "Evet, burada," dedi. Adama daha yakından baktı. Hepsi gençti, erkekliğe yeni adım atmışlardı ve muhtemelen Yaz Toplantısı'nda erkeklerin barınaklarından birinde birlikte kalıyorlardı. Toplantı bu sene ziyaret edecekleri bir sonraki Kutsal Yer'in yakınında yapılıyordu. "Siz Yaz Toplantısı'ndaki erkekler barınağından biraz uzakta değil misiniz?" diye sordu.
Genç adanı, "Bunu nereden bildin?" diye sordu. "Bizi tanımıyorsun ki."
"Tahmin etmesi zor değil. Yaz Toplantısı zamanında aynı yaştaki gençler annelerinin evinden ayrılıp aynı yerde kalmaya karar verir. Ne kadar bağımsız olduğunu göstermek isterler, sonra da avlanıp ailelerine biraz et götürmeye karar verirler. Ama şansınız şimdiye kadar yaver gitmedi ve acıktınız, değil mi?"
Genç adam, "Bunu nereden biliyorsun? Sen de Zelandoni misin?" diye sordu.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder