Kitabın 214. ve 215. sayfalarından tanıtım amaçlı alıntı yapılmıştır.
Her şeyi ilk kez öğreniyor olduklarını düşünseler de, aslında sadece ha-tırlıyorlardır. Tıpkı insanlar gibi... insanlar da hayatları boyu sevgiyi, birliği, bilgeliği öğrenmek çabasındadır. Oysa yapmaları gereken şey öğrenmek değil, hatırlamaktır. Ruh her şeyi bilir. Ruh hafızası denen şey, senin yeni öğrendiğini sandığın şeye çoktan sahiptir. Aslında senin ruhun, neler olup bittiğini, bundan sonra neler olacağını biliyor. Kalbinin sesini bu kadar kısmazsan eğer, onun sana bir şeyler söylemeye çalıştığını kolaylıkla işitebilirsin. Sana bir şeyler hatırlatmak istediğini anlayabilirsin... Unutma, yaşadıklarımız ve yaşayacaklarımız ruh hafızamızda kayıtlıdır. Şimdi bunu da aklının bir köşesine yerleştirip, bana ona göre anlatmaya başla her şeyi olur mu?"
"Sence kafamdaki karışıklığın sebebi, ruh hafızamın devreye girmesinden dolayı mı?"
"Aynen öyle Canancığım... Olması gerekenler kendi akışı içinde oluşurken zihinsel karmaşa yaratmazlar. Teslimiyet içinde, güvende ve akışta olduğunu bilen insanlar huzurlu, berrak ve rahattır. Kalbi de ruhu da dupdurudur... Güvende ve akışta hissetmiyorsan, teslimiyet yaşayamazsın. Bütün iyi duygularına rağmen, içinde bir karmaşa ve huzursuzluk varsa akışın tersine kürek çekiyor olabilirsin... Ruh hafızan seni ikaz etmeye çalışıyor olabilir. Bundan emin olmamız için yıldız haritanı da çıkarıp incelememiz gerekecek."
"Hadi çıkaralım o zaman yıldız haritasını..."
"Canancığım... Senin önce dürüstçe kendi içine doğru yönelmen gerekiyor. Duygularınla ve karmaşanla yüzleşmelisin. Kendi içindeki evrenin sesini duymadan, semadaki yıldızların söyleyecekleriyle baş edemezsin. Duymaya hazır olmadığın şeylerle karşılaşabilirsin. Üstelik benden kaçtığın gibi, yıldızlardan ve gezegenlerden kaçamazsın. Sen önce kendinle he-saplaş... Yaşadığın ilişkinin sana ne hissettirdiğini anlat. Sana yardımcı olabilmem için, her şeyi bilmem gerekiyor."
"Selçuk'la nasıl tanıştığımızı biliyorsun. Konya'ya giderken havalimanında mucizevi bir tesadüfle çıktı karşıma. O gün iç hatlar inanılmaz kalabalıktı. Onca insan silsilesi içinde bir insanın başka birinin ilgi alanına girmesi mümkün değil. Herkes kendi koşturması içinde, göz gözü görmüyor. Ne bir yerde oturup dinlenmek mümkün, ne de tuvalete gitmek. Her yerde uzun kuyruklar oluşmuş... Birini iki saniyeden daha fazla görme şansın yok. Ama o beni buna rağmen fark etmiş, izlemiş. Kahve kuyruğunda beni görmüş, paramı ödeyemediğimi, cüzdanımı unuttuğumu, uçuş işlemlerimi yapabilmek için deliler gibi oradan oraya koşturup durmamı, sonra yere oturup salya sümük ağlamalarımı hep izlemiş. O kahvenin kokusu burnuma geldiğinde rüyadayım sandım. Para verip satın alamadığım kahve ayağıma gelmişti. Üstelik de çok yakışıklı bir masal kahramanın elleriyle, gayet kibar ve etkili bir sunumla... Bu kadar yakışıklı ve baş döndürücü bir adamın dikkatini çekebileceğime hayatta inanmazdım. Ah onu bir görsen Nuraycığım... Etrafında o kadar çok kadın var ki, kuşatılmış gibi... Adamın yanından ayrılamayan, gözlerinin içinde kaybolup giden, o dokunduğunda eriyip yok olan, ağzından çıkacak tek bir kelime için yalvarırcasına bekleyen kadınları kendi gözlerimle gördüm ben. Kendisi de daha sonra tanımadığı kadınlar tarafından takip edildiğini, tacize uğradığını falan itiraf etmişti. Bildiğin Hollywood aktörleri gibi... Hatta daha bile etkileyici... Öyle bir sesi var ki, konuştuğu her söz efkârlı bir şarkı gibi... Sürekli şiir okuyor sanırsın... Allahım hele o bembeyaz dişleri, gülümsemesi, küçülen kara gözleri, nefesi, uzun parmakları, güçlü kolları... Anlatamam Nuray! Neler hissettiğimi anlatamam. Uzun boylu, yapılı, güçlü... Onu çıplak görüp de kayıtsız kalmak mümkün değil. Öyle derin ilahi bir aşkla dolu ki, günaha girmemek için iradesini nasıl yönettiğini görsen hayran kalırsın. Otel odasında iki uzun gece baş başa geçirmemize rağmen benimle sevişmedi.
Bu kitabı KitapGalerisi'nden bu linke tıklayarak satın alabilirsiniz."Sence kafamdaki karışıklığın sebebi, ruh hafızamın devreye girmesinden dolayı mı?"
"Aynen öyle Canancığım... Olması gerekenler kendi akışı içinde oluşurken zihinsel karmaşa yaratmazlar. Teslimiyet içinde, güvende ve akışta olduğunu bilen insanlar huzurlu, berrak ve rahattır. Kalbi de ruhu da dupdurudur... Güvende ve akışta hissetmiyorsan, teslimiyet yaşayamazsın. Bütün iyi duygularına rağmen, içinde bir karmaşa ve huzursuzluk varsa akışın tersine kürek çekiyor olabilirsin... Ruh hafızan seni ikaz etmeye çalışıyor olabilir. Bundan emin olmamız için yıldız haritanı da çıkarıp incelememiz gerekecek."
"Hadi çıkaralım o zaman yıldız haritasını..."
"Canancığım... Senin önce dürüstçe kendi içine doğru yönelmen gerekiyor. Duygularınla ve karmaşanla yüzleşmelisin. Kendi içindeki evrenin sesini duymadan, semadaki yıldızların söyleyecekleriyle baş edemezsin. Duymaya hazır olmadığın şeylerle karşılaşabilirsin. Üstelik benden kaçtığın gibi, yıldızlardan ve gezegenlerden kaçamazsın. Sen önce kendinle he-saplaş... Yaşadığın ilişkinin sana ne hissettirdiğini anlat. Sana yardımcı olabilmem için, her şeyi bilmem gerekiyor."
"Selçuk'la nasıl tanıştığımızı biliyorsun. Konya'ya giderken havalimanında mucizevi bir tesadüfle çıktı karşıma. O gün iç hatlar inanılmaz kalabalıktı. Onca insan silsilesi içinde bir insanın başka birinin ilgi alanına girmesi mümkün değil. Herkes kendi koşturması içinde, göz gözü görmüyor. Ne bir yerde oturup dinlenmek mümkün, ne de tuvalete gitmek. Her yerde uzun kuyruklar oluşmuş... Birini iki saniyeden daha fazla görme şansın yok. Ama o beni buna rağmen fark etmiş, izlemiş. Kahve kuyruğunda beni görmüş, paramı ödeyemediğimi, cüzdanımı unuttuğumu, uçuş işlemlerimi yapabilmek için deliler gibi oradan oraya koşturup durmamı, sonra yere oturup salya sümük ağlamalarımı hep izlemiş. O kahvenin kokusu burnuma geldiğinde rüyadayım sandım. Para verip satın alamadığım kahve ayağıma gelmişti. Üstelik de çok yakışıklı bir masal kahramanın elleriyle, gayet kibar ve etkili bir sunumla... Bu kadar yakışıklı ve baş döndürücü bir adamın dikkatini çekebileceğime hayatta inanmazdım. Ah onu bir görsen Nuraycığım... Etrafında o kadar çok kadın var ki, kuşatılmış gibi... Adamın yanından ayrılamayan, gözlerinin içinde kaybolup giden, o dokunduğunda eriyip yok olan, ağzından çıkacak tek bir kelime için yalvarırcasına bekleyen kadınları kendi gözlerimle gördüm ben. Kendisi de daha sonra tanımadığı kadınlar tarafından takip edildiğini, tacize uğradığını falan itiraf etmişti. Bildiğin Hollywood aktörleri gibi... Hatta daha bile etkileyici... Öyle bir sesi var ki, konuştuğu her söz efkârlı bir şarkı gibi... Sürekli şiir okuyor sanırsın... Allahım hele o bembeyaz dişleri, gülümsemesi, küçülen kara gözleri, nefesi, uzun parmakları, güçlü kolları... Anlatamam Nuray! Neler hissettiğimi anlatamam. Uzun boylu, yapılı, güçlü... Onu çıplak görüp de kayıtsız kalmak mümkün değil. Öyle derin ilahi bir aşkla dolu ki, günaha girmemek için iradesini nasıl yönettiğini görsen hayran kalırsın. Otel odasında iki uzun gece baş başa geçirmemize rağmen benimle sevişmedi.
kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder